Zehirli yılan ısırığına karşı nitrogliserin

Callaghan New Castle Üniversitesi’nden Dirk van Helden’ın Nature Medicine dergisindeki yazısına göre, her yıl yaklaşık 100.000 kişi yılan sokması yüzünden yaşamını yitirirken, 400.000 kadar kişi de bir uzvunu kaybediyor.

Yılan zehirlerinin birçoğu, ısırıktan sonra lenf damarları üzerinden kana karışan büyük zehirli moleküller içerir. Lenf sistemi, doku sıvısının ve proteinlerinin taşınmasından sorumludur. Van Helden ve ekibi, sağlıklı bir kişinin ayağına işaretleyici radyoaktif bir madde enjekte ederek bir yılan ısırığı simüle etmiş. Özel bir kamerayla daha sonra maddenin ayaktan kasık bölgesindeki lenf düğümlerine ne hızda hareket ettiği kontrol edilmiş.

Ölçümler, söz konusu madde, hastanın tamamen sakin bir şekilde yatması halinde ortalama olarak 13 dakikada kasık bölgesine ulaştığını göstermekte. Araştırmacılar daha sonra enjeksiyon bölgesini (sözde ısırık yeri) yeni geliştirdikleri merhemle ovunca, radyoaktif madde ayaktan kasık bölgesine ortalama olarak 54 dakikada ulaşmış.

Farelerle gerçekleştirilen ikinci bir deneyde gerçek yılan zehri kullanılmış. Isırık bölgesine merhem uygulandığında zehrin lenflere ulaşması altı dakika gecikmiş ve farelerin nefes alışverişi normalden 31 dakika sonra durmuş. Deneyler sırasında anal bölgedeki yaralanmalarda uygulanan bir ilaç kullanmışlar. İlacın içeriği gliserol nitrat (nitrogliserin) kalp hastalıklarında da kullanılır.

Ancak Van Helden’e göre söz konusu madde belli başlı pompalama mekanizmalarını yavaşlatarak lenf sistemi üzerinde de etkili oluyor. Hayvanlara verilen yılan zehri Avustralya’da yaşayan kahverengi yılana (Pseudonaja textilis) aitti. Tüm yılan zehirleri aynı etkiyi yapmadığı ve aynı zararı vermedikleri için araştırmacılar yeni merhemi diğer zehirlerle de test edecek.