EYT’lisi, XYZ’lisi, genci yaşlısı, emeklisi, emeksizi, işçisi, işsizi, Suriyelisi Afgan’ı, kaçağı göçeği, iltisaklısı iltisaksızı ve ağrılı sızılısıyla yeni bir yıla daha girdik.
Başımızda bu iktidar.
21. yüzyılda, bu 21. "yeni yılımız".
Ne sevdamız bitti ne kavgamız.
Seçim anketleri tanığımız!
*
Diyanet’in hem İsa’ya hem Musa’ya yaranma eğilimi yüzünden (zamane literatüründe, buna dinler arası diyalog da deniyor) laikler de dindarlar da durumdan uyuz ve mutsuz.
Diyanet bir kamu kurumu. Anayasayı da gözetmek zorunda, adındaki din ve ayet gerçeğini ve Kuranıkerim’i de.
Yöneticisi de profesör ve nihayetinde “devlet memuru”..
Bu kez eline kılıç almadan yılbaşı öncesi fetvayı patlatıyor:
“Yılbaşını kutlamak haramdır!”
Hızını alamıyor:
“İçki haramdır.”
“Piyango, toto, loto da haramdır!”
*
İçkiyi kim üretip, kim ithal ediyor, kim pazarlıyor, kim sattırıyor?
Ya kumar dediği, piyangoyu kim düzenletiyor ?
Lotoyu, totoyu kim oynatıyor?
“Yardım ve yataklık” ile “iltisak” suçu günah için yok mu?
*
Muhteremin altındaki o en pahalı, en gösterişli makam aracını karıştırmayalım, yılın ilk günü, ağzının tadını kaçırmadan, anayasada “laik” diye tanımlanmış “güç” diyelim geçelim.
Belli ki Nebati gibi, durumu o da idare edip duruyor.
Çok uygun yerli ve dini bir deyimimiz var:
“İki cami arasında beynamaz.” (Galatı meşhuruyla “binamaz”)
Hangi tarafa yaklaşacağını ve ne yapacağını bilemeyenler için kullanıyoruz.
Hikâyesi de malum:
Kimin namaz kılıp kılmadığı takip edilen ve iki camisi olan bir mahallede namazı es geçen açıkgözün birisi, “Namazı nerede kıldın” diye soranlara, sorana göre, “Aşağı camide!” veya “Yukarı camide!” diye yalan söyleyip durumu kurtarırmış.
Bir gün yalan söylediği anlaşılmış.
Çaresizce kendini savunmuş: “Yukarı caminin imamı bana geçen yıl içki içirmişti. Arkasında namaz kılınmaz diye düşündüm. O camiye bir daha gitmedim. Aşağı cami imamını da içkiye ben alıştırmıştım. Arkasında namaz kılmak istemiyorum. Namazlarımı ben evimde kılıyorum.”
*
Miladi takvime geçtiğimizden beri halkımız yeni yılları belli ölçülerde kutluyor.
Devletin adamları da yeni yıl mesajları yayınlıyor.
Devletin ve devlet gözetimindeki radyolar televizyonlar yeni yıl gecesi kutlamalara öncülük veya eşlik ediyor..
Yaşamak eğlenmeyi de gerektirir. Kuru bir hayat sonunda hasta eder insanı.
Sıkıntılarla, hastalıklarla, çaresizliklerle başa çıkmak için bayramlarda, düğünlerde eğlence, nükte, tatlı dil mizah gerekiyor.
*
Diyanet’in kendi kafası da millet gibi karışık.
Dün geceyarısı saat 00.00’da, yeni yıla, eski deyimle, duhul vaki olurken, 7/24 yayın yapan Diyanet TV özel bir eğlence programı başlattı. Kendi ölçüleri içinde çok da iyi yaptı.
Adı:
“Komik mi? Nasıl yani?”
*
Yılbaşı demek illa şampanya patlatıp dansöz oynatmak değil ki.
Evinde ailece oturup hindili, olmazsa gücü varsa tavuklu iç pilava kaşık sallamak güzeldir.
TV seyredip çekirdek çitlemek, kola, boza veya soda içerek de yeni yıl kutlanabilir.
Et, balık, sebze, meyve bedeni beslediği gibi ruhun da beslenmesi gerek. Hayat için eğlence, müzik, güldürü, nükte ve mizah gerek.
Diyanet’in bunu fark etmesi yine de bir şey.
Ama günler kala “Yılbaşı kutlamak Batı’nın değeridir” fetvası boş iştir.
Hele piyangoya, lotoya, içkiye “haram” deyip de bu işin arkasında devletin olduğunu göz ardı etmek, milleti de bu işin ticaretini yapanları da o sektörün emekçilerini de uyuz etmektir.
Hele 80 bin küsur camide birden “Hiçbir millet bir başka toplumun değerleriyle yükselemez. Kültürüne yabancılaşan bir toplum ise medeniyet inşa edemez” diye hutbe okutmak!...
*
İktidarın gideceğini Diyanet de mi anladı ki dekolte-açık saçık fetvalara yöneldi.
Yirmi yıldır köprüler, otoyallar, tünellerle “medeniyet” inşa etmeye çalışan tek güç var.
O da ne yazık bu “inşaat”ı kendi milli yerli varlığımıza değil de ABD’nin en güçlü değerine endekslemiş durumda.
Bu acaba, “o değerin” renginin yeşilliğinden ve üzerindeki “Biz Tanrı’ya güveniyoruz - In God We Trust” yazısı yüzünden mi?
**
Kendi milli ve yerli değerlerimize kapı açacak huzurlu günler getirmesi dileğiyle yeni yıl hepimize kutlu olsun.
