12. adam sahada

Adı minimalist müzikle anılsa da komplike sanatçı, 67 yaşındaki İngiliz Michael Nyman. Sık olmasa da zaman zaman ülkemize yolunu düşüren müzisyenlerden. Avrupa sanat filmi müziklerinden sorumlu devlet bakanı; özel ihtisas alanı Peter Greenaway. Müzik dinleyicisi kadar sinema izleyicileri arasında da meraklısı var. O yüzden 15 Nisan Cuma akşamı CRR Konser Salonu’nda verdiği konserin izleyicileri arasında klasik müzik konserine gelmişçesine koltuğunda dimdik oturan kat kravat beyefendiler, cicili bicili giyinmiş hanımefendiler olduğu gibi, kendini ruh doktorunun koltuğunda tavanı seyrederek geçmişini anlatıyor pozisyonuna bırakanları görmek de mümkündü.

Michael Winterbottom filmi “Wonderland”in müziklerinden alınan üç kısa parçayla açılıyor perde. Ardından favori yönetmenin imzasını taşıyan “Prospero’s Books”tan üç parça geliyor; 17. yüzyılda yaşayan çılgın bir adamın hikâyesini anlatan Laurence Dunmore filmi “The Libertine” ile sürüyor.

Orkestrasındaki 11 müzisyenin yüzü seyirciye bakıyor, Nyman’ın ise sırtı; maksat kendine göre soluna aldığı orkestrayı yönetmek. Futbol sahasındaki gibi; Nyman 12. adam. O orkestraya seyirci, biz de ona. Kalın çerçeveli gözlüklerinin ardından dünyaya fırıl fırıl bakan gözlerini göremesek de saçsız başını bolca seyrederken, her bölüm sonunda ayağa kalkarak izleyicinin önünde iki büklüm oluşu görülmeye değer.

İkinci set, ünlü “Piyano” filminin müziklerini seslendirdiği solo piyano ile açılıyor. Eserlerde klasik üstüne İskoç folk, dans ve Victoria dönemine ait popüler müzikler serpiştirilmiş. Greenaway filmi “Ressamın Kontratı”ndan “Chasing Sheep” ile orkestra sahnedeki yerini yeniden alıyor. “Eye for Optical Theory” ile sürüyor gizemli yolculuğumuz. Ardından yine bir Greenaway: “Drowning by Numbers.”

Solo yok, solocu yok. Swing yok, swingci yok, ama çarpıcı melodiler var, kısa cümlelerden oluşan. Minimalizmin icabı yinelenen hipnotik temalar, kısa parçalar var. Parçalar bittikçe önünde partisyonların yazılı olduğu kâğıtları yerlere saçıyor gelişigüzel Nyman, birer birer.

Mutedil dalgalı seyreden konserin en büyük armağanı bisteki “The Cook, The Thief, His Wife and Her Lover” oluyor.

Ne zaman kalktı, ne zaman gitti sevimli hınzır ihtiyar; biz henüz salondan çıkmadan, o fuayede imzalayacağı CD’lerin önündeki yerini almıştı bile.