Alışılmadık bir ilk roman: "Hatice"

Kerem Bey'le âşık olacak, Kutlu ile maddiyatı sevecek, Ahmet'le başpehlivanlığa güreşeceksiniz. Nevin olup herkesi büyüleyecek, Ayşin olup kıskançlığın acısıyla kıvranacaksınız.

Hatice mi? Sonrasını size kendisi anlatacak.

Serdar Çekinmez'in dilinden kitabın konusu:

"Hatice" bir kaçıșın öyküsü... Altı aydan biraz daha uzun bir süreye sığan bu kaçışta, eser iki ana kısma ayrılmıș. Bu bölümde, Geçenler köyü, temel sıkıntıları, Kırkpınar’a neden katılmaları gerektiği, “erişte” krizi boyutuyla anlatıyor. Nevin hanımın öyküye dahil olmasıyla birlikte roman insani ve duygusal bir ivme kazanıyor. Birden fazla aşk hikayeleri arasında gelișen bu duygusallıktan her okuyucu kendinden bir parça bulacaktır. Aslında bu birinci kısımda günlük hayatın bireyselliğine yönelik bir eleștiri var. Așık Kerem Bey’in özel durumunu hesaba katmazsak, köyün her bir bireyinin dünyayı ne denli kendi penceresinden görme eğiliminde oldukları anlatıyor. Egoizmin sınır tanımazlığı bu kısmın en ağır basan mesajı. En azından benim hedefim buydu. Eser, bilhassa Mehtap’ın düğün sahnesinin ağırlıkta olduğu 4. Bölümde, neredeyse her bir cümlede bir felsefi tartışmanın içine giriyor. Bu tartıșmalarda sözüm ona objektif bir görüntü vermeye çalıștımsa da, belli bir ironiyle, kendi bakıș açımı da romana tașıdım. Yazarın bu denli müdahil olması kimi okuyucuyu rahatsız edecektir. Ancak, ne enteresandır ki, yazar olarak objektif olma, duygularına hakim olma görevini okuyucuya vermeyi tercih ettim. Bir anlamda kitaba “ağabeylik, ablalık” yapma görevi ilk 113 sayfada okuyucuya düșüyor. Bu kaçış öyküsünde, buraya kadar kaçağın etkilediği, iletișime girdiği her bireyin küçük evrenlerine göz atıyoruz.
114. sayfadan itibaren ise ișler değișiyor. Roman adeta bir film havasına bürünüyor. Yazarın bundan sonraki müdahaleri, sinemada filmin bazı sahnelerinde dayanamayıp yanındaki arkadașını dürterek, yorum yapan, “hmm, ben olsam öyle yapmazdım” diyecek kadar kendini filme kaptırmıș birini andırıyor. Kitabın bundan sonraki kısmı nefes kesen bir Balkan turu. Kitap okunmadan bile tahmin edileceği üzere son durağı Türkiye olan bir kaçıș bu.

Yazar hakkında

Serdar Çekinmez, 27 Mayıs 1974’te Üsküdar’da doğdu. İlk ve orta eğitimini Gebze’de, liseyi Tuzla’da bitirdikten sonra, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde lisans eğitimini tamamladı. 2003 yılının başından beri de Paris’te ikamet etmekte. Yazmayı “Memleketle ve kendi insanımızla kurduğum en kısa köprü…”, klavyesini de “Uçaktan hızlı, gemiden eğlenceli, arabadan keyifli ulaşım aracım…” diye nitelendiriyor. Balkan diyarlarını gezmek onun için baş döndürücü bir mutluluk kaynağı.