‘Angaje değil, vatandaş sinema zamanı’

‘GİŞE YARATICILIĞA BASKI YAPIYOR’

Şöyle devam ediyor Fransız yönetmen söyleşimizedeğerli tavsiyeleri ile: “Bugün yönetmenlerden her filmleriyle “başarılı” olmaları isteniyor. Başarı da, gişe girdisiyle ölçülüyor. Bu ağır bir baskı oluşturuyor yaratıcılık üzerinde. Ancak şunu da eklemeliyim: Yaratıcı sinema yapmak adına, sadece kendiniz ve dar bir sinefil çevre için film çekmek de hiç doğru değil; giderek mümkün de değil, çünkü sanat filmleri izleyicisi giderek azalıyor. Her şeyden önce, bir hikâye anlatmak zorunda olduğumuzu unutmayalım. Üç gerilimi olan, inişli çıkışlı gerilimler yaratan, izleyicinin ilgisini dağıtmayan senaryolar eşliğinde somut insanlardan onların yaşamlarından söz etmek çok önemli.... Ayrıca, pazar koşullarına direnebilmek için, kendi filmlerinin yapımcılığına soyunan yönetmenler çok iyi bilirler. Elinizdeki bütçeyi nerede, nasıl kullanacağınız da sanatsal bir seçimdir. Tarihi dekorlara mı ağırlık vereceksiniz, figüranlara mı, yoksa özgün müziğe mi? Benim gibi yönetmen - yapımcılar için bu, bir yaratıcı özgürlüğü konusudur da... Bugün dijital çekim olanaklarının bütçelerde rahatlama yarattığı görüşü de doğru değil. Sanal görsel efektler gerçekleştirmek çok pahalıya maloluyor ve bugünün ticari sinemasının empoze ettiği birtakım olmazsa olmazlar var: Örneğin, bir savaş sahnesi çekeceksiniz, patlayan bombaların sesi de görüntüleri de Amerikan filmlerindeki kadar inandırıcı olmak zorunda. Yoksa herkes burun kıvırıveriyor yaptığınıza...” Robert Guédiguian’la bu özel görüşmem, toplumsal sinemanın tarifine dair fikirleriyle neticeleniyor: “Bugün, toplumsal sinema ne olmalı sorusuna gelince, temelde yeni yollara işaret eden, olumlu somut girişimleri anlatan senaryolara ağırlık vermek gerekir. Eleştiri yeterince yapıldı ve yapılıyor. Artık, haksızlıkları, yolsuzlukları, kötülükleri ifşa ederek, genel çürümüşlüğü sergileyen filmlerden çok, çözüm yolları üreten, yaşama geçirilen başarılı girişimlerden söz ederek umut aşılayan filmlere ihtiyacımız var. Angaje sinemadan çok, ‘vatandaş sinema’ya ihtiyacımız var...”