Fareler, patlayıcı maddeleri buluyor

Büyük bir gri kutu şeklindeki detektör aleti, tüm beden tarayıcısına benziyor. Aygıtın içindeki küçük deliklerin arkasına ise fareler yerleştiriliyor. “Biyolojik sensor” denen farelere koklama öğretilmiş. Tehlikeli maddeler kötü kokuyor, bu yüzden de böyle bir maddeyle karşılaşan fareler aletteki alarm noktasına koşuyor. Bu durumda ya kırmızı bir ampul yanıyor ya da bir uyarı sinyali duyuluyor.

Fareler, teknik algılayıcılara göre daha avantajlı. Çünkü patlayıcı maddelerin çok azı, havada çok az molekül bulunması nedeniyle doğrudan tespit edebiliyor. Oysa fareler en düşük yoğunluktaki maddeleri bile koklayabiliyor. Aslında fareler dışında da biyolojik sensörler var: Mesela köpekler uyuşturucu, arılar ise TNT patlayıcı madde kokluyor. Fakat fareler, biyolojik algılayıcıların yürüyen bant işçileri gibiler. Köpekler sürekli motive edilip, ödüllendirilmelerine rağmen yarım saatten fazla çalışmıyor, fakat fare dört saat kadar koklayama devam ediyor. Ayrıca burnu da çok daha iyi. Fare diğer parçacıklar arasında milyarda bir yoğunlukta bulunan patlayıcı maddeyi koklayabilirken, arılarda bu yoğunluğun on ila seksen, köpeklerde ise bin misli olması gerekiyor.