Hemşire anlattı: Çocuklarıma masal okurdum şimdi ölürsem diye mektup yazıyorum

Dünyayı etkisi altına alan kononavirüs salgınında, Britanya ölüm oranının en yüksek olduğu altıncı ülke. 

Diken'de yer alan habere göre; Britanya’da yaşayan hemşire Lucy Stewart, 8 ve 10 yaşındaki iki çocuğunu daha güvende olacağı içi babalarının evine gönderdiğini söylüyor. 

Normalde de çamaşır yıkmayı hiç sevmediğini anlatan hemşire, şimdi bu basit işin bile onu ne kadar üzdüğünü anlatıyor. Çocuklarının küçük çoraplarını makineden çıkarıp dolaplarına yerleştirmek gibi şeylerin onların yokluğunu anımsattığını söyleyen Stewart, “Artık ağlamadan çamaşır bile yıkayamıyorum” diyor.

O da dünyanın birçok yerindeki sağlık çalışanları gibi “işini yapmak” ile “ailesini korumak” arasında kalmış. Stewart, “Ne olursa olsun işimi yapmaya devam etmeliyim” diye düşündüğünü aktarıyor. 

Stewart’ın çocukları için annelerinin mesleği artık bir stres kaynağı olmuş durumda: “İşim artık benim için hayati tehlike taşıyor. Çocuklarım da ‘Annemiz tehlikede’ gerçeğiyle yüz yüze kaldı.”

Çocuklarıyla haftada birkaç görüntülü konuşan Stewart, her seferinde aynı soruyla karşılaşıyor: “Ne zaman gelip seni görebileceğiz?” Çocuklarına boşa umut vermemek için bu soruyu her seferinde “Emin değilim” diye yanıtladığını söylüyor. 

Normalde çocuk seslerinin olduğu evi şimdi sessiz. Stewart işinin stresiyle başa çıkmak için çocuklarından destek alamıyor. Evin “sağır eden” sessizliğine dayanamdığı için, erkenden işe gitiğini söylüyor.

Stewart, çocuklu bir sağlık çalışanı olarak yaşadığı iç çatışmayı ise şöyle anlatıyor: 

“Bir hemşire olarak başka insanların ailelerinin sağlığıyla ilgilenirken kendimi riske atıyorum. Aynı zamanda işin aslı şu; benim çocuklarım da annelerini kaybedebilir.”