‘Hepimiz aynı ülkedeyiz’ - Karantina Sohbetleri: Ümit Ünal

Yönetmen, senarist, yazar, ressam ve fotoğrafçı… Ümit Ünal’ı anlatmak için ne çok tanım kullanmak gerekiyor değil mi? Ama o bu saydığım tanımların hepsini hak edecek denli üretken bir isim ve bir süredir uzakta, İskoçya’da olsa da sosyal medyadan paylaştığı muhteşem fotoğraflarıyla bu üretkenliğine bizleri ortak etmeyi sürdürüyor. Az çok herkesin evlerine kapandığı şu günlerde Ümit Ünal’ı bir arayalım ve İskoçya’da durumlar nasıl bir soralım dedik. Karantina Sohbetleri için WhatsApp’tan ulaştık kendisine ve başladık sohbete. (Sohbetimize eşlik eden muhteşem fotoğrafları da Ümit Ünal çekti bu arada.)

Selamlar Ümit, nasılsın?

Çok teşekkürler. Herkes gibi evdeyim. Glasgow’da.

Glasgow Üniversitesi

Burada da durum farksız. Ama tabii senin İskoçya'da bu tuhaf salgına ve karantinaya yakalanman ayrıca ilginç olmuş. Nasıl geçiyor orada günler?

İki aydır buradayım, ilk kez geldiğim için ilk günler bol bol müze ve gezerek, şehrin ilginç taraflarını tanıyarak geçti. Bir arkadaşım Glasgow'da Görmeniz Gereken 111 Yer diye bir kitap hediye etti. Ona bakarak hepsine gitmeye çalışıyordum. Ama yarım kaldı. Virüs olayı herkes gibi bizi de eve kapadı. İskoçya başlangıçta virüs konusunda daha sakindi, İngiltere'nin geri kalanında panik alışverişleri başlamıştı, biz burada görmüyorduk. Ama bu hafta burası da panik havasına girdi. Marketlerde dayanıklı yiyecekler, temizlik vb malzemeleri bulunmuyor. Okullar kapandı. İnsanlar kendilerini eve kapadı.

Glasgow Kelvinbridge köprüsü

Orada da endişe hakim yani... İnsan psikolojisi hemen her yerde aynı galiba. Uzakta olmak bu anlamda seni olumsuz etkiliyor mu?

Virüs bütün insanlığı aynı şekilde vurdu, zengin fakir, doğulu batılı, ünlü ünsüz, budist müslüman hristiyan ateist dinlemiyor. İnsanlar da doğaları gereği benzer tepkiler veriyorlar. Uzakta olmak elbette etkiliyor, İstanbul'da kalan ailemi, arkadaşlarımı düşünüp tedirgin oluyorum. Ama belki de tarihte ilk kez, dünyada felaketten kaçacak hiçbir yer yok. Küresel bir felaket yaşıyoruz. Hepimiz aynı ülkedeyiz aslında. Belki de dünya çapında beklenen, sosyal medyada sürekli şakası yapılan uzaylı işgali budur. :))

Glasgow Modern Sanat Müzesi'nin önü

Çok doğru söylüyorsun. Öte yandan eve kapanmak aslında çalışmak için de bir bahane olabilir. Eminim sen de bir şeyler yazıp çiziyorsundur. Çektiğin güzel fotoğrafları sosyal medyadan takipteyiz zaten. Var mı üzerinde çalıştığın bir şey?

Benim normalde de hayatım evde geçiyor zaten. Eğer film çekimi, prova, hazırlık vs yoksa günlük rutinim kısa alışveriş ve günlük 1-1.5 saat yürüyüş, sonrası evde bilgisayar başında çalışmaktan ibaret. Dolayısıyla eve kapanmak beni çok fazla etkilemedi. Bir çok insan gibi can sıkıntısı yaşamıyorum. Evet yeni bir şey yazmaya başlamıştım. Burada geçen bir hikaye düşünüyorum. bir Türk kadının Glasgow yolculuğu. Kafamı toplayabildikçe ona dalmaya çalışıyorum. Okumak, yazmak, çizmek, her zaman tek çare oldu benim için. Tabii içinde bulunduğumuz durum belki de hayatta bir kere göreceğimiz kadar büyük bir felaket ve yarattığı kaygı, korku, kafa karışıklığı çok kalıcı. Bu olayın yaratacağı dev değişimlerin henüz farkında değiliz, hesaplayamıyoruz ya da havsalamız almıyor. Şu an için senaryo gibi yakın geleceğe dönük teknik bir işe yoğunlaşmak çok zor. Yine de elimden geleni yapıyorum.

Glasgow Botanik Parkı

Son filmin "Aşk, Büyü, vs." Antalya'da yarışmıştı ve İstanbul Film Festivali'nde de gösterilecekti ama festival ertelenince bu buluşma da ertelenmiş oldu. Öte yandan bir önceki filmin "Sofra Sırları" şu anda internet ortamında izlenebiliyor değil mi?

Evet "Aşk, Büyü vs"nin İstanbul'da seyirciyle buluşmasını iple çekiyordum. Filmin bundan sonraki yolculuğunu belirlemek için de önemli bir adım olacaktı festival. Ay sonunda İstanbul'a dönüp yaklaşık bir ay kalacaktım. Ama önce festival sonra da İngiltere - Türkiye uçuşları iptal oldu. Şu an belirsiz bir vakte kadar buradayım, dediğim gibi bütün planlar iptal. Sofra Sırları'nın filmin yapımcı ve dağıtımcısı olan Chantier Films kendi Youtube kanalında paylaşmış. Ben de dün farkettim ve sosyal medyada paylaştım.

Evet, görmemiş olanlar için güzel bir fırsat. Okurlarımıza son bir mesajın var mı?

Umarım dünya bu beladan kısa zamanda çıkar. Şimdi dayanışma, birbirimizi kollama zamanı. İronik bir şekilde evlere kapanmak bizi birbirimize daha çok yaklaştırdı. Herkese sabır ve güç dilerim.

Çok teşekkürler Ümit, İstanbul’da görüşmek umuduyla.

Görüşürüz.