İşlerine son verilen ofis malzemeleri

FAKS

Hani iki elini beline koyup “Faks kağıdı bitmiş” diye yardım isteyen çalışma arkadaşınız var ya… Ona artık “Aslında faks da bitti” diyebilirsiniz. O ince kaygan kağıt rulosunu yerleştirmek, sıkıştığında açıp derdi nedir, diye yarı cahil incelemek, cephanesi bitip yenisini koymaya üşenildiğinde kesilmeyen o bip bip… Hepsi e-posta ve e-imza sayesinde mazide kaldı. “Ben daha tapu dairesine yeni gittim, orada vardı” itirazları gelebilir. Onlar da kısa sürede “Faks çektik, aldınız mı?” telefonları kadar uzakta olacaktır. 

DİSKET

 Bir dönemin biricik hafıza deposuydu. Yazdığımız, çizdiğimiz, oynadığımız her şeyi floppy disk namıyla da anılan bu incecik karelere saklardık. En kabadayısı yaklaşık 1.5 megabayt kapasiteye sahipti. Yani bugün akıllı telefonlarla çektiğimiz iki, bilemedin üç fotoğrafı koyabilirdik içine. Ne kadar da küçük dünyaların insanlarıymışız. Ayrıca durup dururken bozulur, ne olduğunu kimsenin tam çözemediği “biçimlendirme” hatası verirdi. Artık hafızamızda 1.5 megabayt bile yer kaplamıyor. Bu arada CD ve DVD’nin eriyişi de gözden kaçmasın. Devir USB bellek ve internet bulutu devri. 

KARBON KAĞIDI

E-posta atarken adres çubuğunun altındaki “cc”nin ne olduğunu biliyor musunuz? Carbon copy yani bildiğimiz karbon kağıdının İngilizcesi. Belge çoğaltmanın en basit yolu olarak kullanılan bu hışır hışır kağıtlar çoğunlukla siyah, bazen de mavi renkte karşımıza çıkardı. En sinir bozucusu ise, üsttekine satırlarca yazdıktan sonra, karbon kağıdını ters koyduğunuzu ve hiçbir şeyi kopyalamadığınızı fark ettiğiniz andı. Fotokopi makinesi gelince kendisine teşekkür edildi.  

ÇEVİRMELİ TELEFON 

Ahizeleri geçen yıllarda bir Iphone aksesuarı olarak yeniden karşımıza çıksa da, çevirmeli telefonlar da artık yeni nesil müzelerde yerini aldı. Hayat ve iş dünyası bu kadar hızlanmışken, o numaratörün önce güç bela sağa yukarı gidişine, sonra nazlı nazlı sola aşağı süzülüşüne kimse tahammül edemezdi. Hele de artık numaranın son rakamlarından birinde parmağı üst deliğe sokup yanlış numara çevirme kabusu vardı ki… Önce tuşlu, sonra dokunmatikler çevirmeli telefonun hattını kesti.

FİHRİST

“Neşe, bana Hakan beyi bağlar mısın?” cümlesini duyan sekreterler artık masanın üzerinde gülle gibi duran kara kaplı defterin sayfa kenarlarında ‘H’ harfi aramıyor. Ya da o ufak plastik parçayı alfabenin üstünde gezdirip doğru harfe gelince hafifçe bastırmıyor. Fihristler yerini bilgisayardaki excel dosyalarına ya da akıllı sabit telefonların hafızalarına bırakmış durumda.

DAKTİLO

Evet, tabii ki bazı işyerlerinde bazı meslek erbapları yılların alışkanlığından vazgeçemediği için daktilonun tuşlarına basıyor. Ama bunun bazen hayranlık, bazen istihza ile süslenen ofis muhabbetine dönüştüğünü biliyoruz. Yani günümüzde bir şey yazarken o “çat” sesini çıkarmak haber niteliği taşıyor. Önce bilgisayar klavyelerinin, şimdi de tabletlerin karşısında duramayan daktiloyu ne kurtarabilir? Belki uzun sakallı, siyah kalın çerçeveli gözlüklü hipster’ların retro merakı. 

TELLİ DOSYA VE DELGEÇ

 Karşılıklı bağımlılık kavramının ofisteki en önemli örneği olan telli dosya ve delgeç, tahmin edebileceğiniz gibi eşzamanlı olarak demir aldılar. Biri olmadan diğeri olmazdı, şimdi ikisi de yok. Artık dokümanlar o çiğ pembe, arasından çıkan bıçak gibi telleri ile hatırladığımız dosyalara değil, şeffaf plastik olanlara konuyor. Dolayısıyla sayfayı ortalamak, tüm kağıtlara tek hamlede ufak yuvarlaklar açabilmek gibi ufak çaplı yetenek gerektiren delgeç kullanımı da gereksizleşti. 

TİPEKS

Almanlar yenilince yenilmiş sayılan Osmanlı misali, daktilonun ofislerden elini ayağını çekmesiyle beraber tipeks / daksil / korektör de temel işlevini yitirdi. Eskiden hatalı yazılan kelime tipeksle boyanır, tekrar daktiloya yerleştirilip üzerine yazılırdı. Artık bilgisayardan düzeltilip tekrar çıkış alınıyor.