Klasiğin adı: Savaş ve Barış

Savaş ve Barış, “klasik” dendiğinde akla gelen ilk kitaplardan. Na­poléon’un Rusya’yı işgalini anlatan dev bir savaş romanı, aynı zamanda bir Rusya panoraması. 1800’lerin ortalarında Rusya’nın içinde bulunduğu sosyal ve ekonomik koşullar, kentlerde, köy ve kasabalarda, büyük çiftliklerde sürdürülen hayat, dönemin önde gelen kişilikleri, saray yaşamı, özellikle üst sınıf ustaca çiziliyor.

Tolstoy, 1. cildin girişinde yer verilen önsözünde Savaş ve Barış’ı yazarken hissettiklerini, yaptığı zorlu çalışmaları ve romanın geçirdiği aşamaları anlatıyor. Bu metinler, özellikle bu dev romana daha yakından, yazarının gözünden bakma fırsatı verdiği için çok önemli. 

Lev Tolstoy

Lev Ni­ko­la­ye­viç Tols­toy, 1828’de Rus­ya’da Yas­na­ya Pol­ya­na’ da doğ­du. Top­rak sa­hi­bi soy­lu bir ai­le­nin oğ­luy­du. Ka­zan Üni­ver­si­te­si’ne gir­diy­se de, resmî eği­ti­me duy­du­ğu tep­kiy­le 1847’de Yas­­­na­ya Pol­ya­na’ya döne­rek top­rak­larını yönet­me­yi ve ken­di ken­di­ni eğit­me­yi de­ne­di. 1855-63 arasında yazdığı Po­li­kuş­ka gi­bi öyküle­rin­de, da­ha çok ahlâkî so­run­la­ra ağırlık ver­di. Baş­yapıtları olan Sa­vaş ve Barış ve An­na Ka­re­ni­na adlı ro­man­larının yayınlan­masından son­ra ya­şadığı bu­na­lı­mın et­ki­siy­le Hz. İsa’nın öğre­ti­si­ne yönel­di. Ai­le­si­nin ra­­hat ya­şamıyla inancının ge­rek­tir­di­ği ba­sit ya­şam arasında­ki çe­liş­ki­ye da­ha faz­la kat­la­na­ma­yan Tols­toy, 1910 yılında ıssız bir tren is­tas­yo­nun­da zatürre­eden öldü.