Kürt Açılımı Üzerine

Sayın Cumhurbaşkanı’nın birdenbire ortaya attığı “Tarihi fırsat...” söylemi içinde gündeme giren Kürt açılımı ilginç boyutları olan bir konu.

Tarih boyunca hiçbir zaman bir devleti olmamış, aynı bölgede başka halklarla ve özellikle Türklerle ortak yaşamış, ortak tarihi, ortak kültürü paylaşmış Kürtler zaman zaman başkaldırılarda bulunmuşlar ve hepsi Kürtler adına hüsranla sonuçlanmıştır.

Bu başkaldırıları incelediğimizde bugün olduğu gibi arkasında hep emperyal güçler çıkar.

- Musul meselesi çıktığında Şeyh Sait isyanını,

- Hatay meselesi çıktığında Dersim isyanını,

- Kıbrıs meselesi çıktığında ASALA olayını,

- Irak’ın işgali ile İsrail ve Amerika adına kukla devlet kurma gündeme geldiğinde PKK ve Kuzey Irak olayını,

- BOP ve Dicle-Fırat sularının paylaşımı ortaya çıkınca Anadolu kürtlerinin PKK örgütüne dayalı siyasallaşma sürecini görüyoruz.

Türkiye Cumhuriyeti’nin sınırları Kurtuluş Savaşı sonunda Lozan Antlaşması ile çizilmiştir. Bu ant-laşma sadece sınır belirlemesi olmayıp sonsuza dek sürecek Türkiye Cumhuriyeti’nin ve Anadolu’daki yaşamın hukuki belgesidir.

Türkiye Cumhuriyeti ulusal - üniter - laik bir hukuk devletidir. Ve çevresinde örnek bir ülkedir.

Ama ne acıdır ki dost olarak bildiğimiz AB ve ABD, devletimizin bölgede güçlü olmasını kabullenmeyip kendi menfaatleri doğrultusunda bölgeyi şekillendirmek istemektedir. Bu dün böyle idi, bugün de böyle.

Öcalan’ın yakalanması ile hızını kaybeden olaylar son yedi yılda kademe kademe artarak bugünlere gelinmiş, kırmızı çizgilerimizden birer birer vazgeçilmiştir. Teslimiyetçi bir anlayış içinde her taviz bir tavize altyapı oluşturmuştur.

Bununla kalınmamış Cumhuriyet’e karşı olanlarla, etnik ayrışmacılığı destekleyenler aynı anda harekete geçmiş, devletimiz içeriden ve dışarıdan kıskaca alınmış, bu gidişe direnen ulusalcı yurtseverler bir dava ortaya atılarak enterne edilmiş, aynı merkezden yönetildiği gün gibi aşikâr bir oluşumla psikolojik savaş uygulamaya konmuştur.

Burada sorulması ve üzerinde düşünülmesi gereken durum şudur: “Siyasi emellerimizi müstevlilerin siyasi emelleri ile paylaşacak mıyız?” Yoksa Lozan ile çerçevesi çizilmiş devletimizin yapısını koruyup tüm halkımızın eşitlik içinde demokratik, hukuksal ve iktisadi yaşamını birlikte geliştirecek miyiz?