"O fotoğraf bile delil"

Arınç, Cumhuriyet Ankara Bürosu’nu ziyaret ederek gündemdeki bazı konulara ilişkin değerlendirmelerde bulundu. Hrant Dink davasına bakan 14. Ağır Ceza Mahkemesi Heyeti Başkanı Rüstem Eryılmaz’ın “Verilen karar beni de tatmin etmedi” sözlerini eleştiren Arınç, “Bir hâkimin ‘Ben verdiğim karardan tatmin olmadım’ dememesi lazım. Bizim bildiğimiz hâkimler kararlarıyla konuşurlar. 3 hâkimin birlikte verdiği bir karar” dedi.

Dink ailesinin avukatı Fethiye Çetin’in dosyanın bu haliyle temyiz sürecinde farklı bir karar çıkmasının beklenemeyeceği, yürütmenin de yapması gerekenleri yapmadıkça yeni delillerin ortaya çıkamayacağı yönündeki eleştirisine de değinen Arınç, “Anlamsız şeyler konuşmamalıyız. Beğensek de beğenmesek de bir yargı kararı varsa, bunun denetim mercii Yargıtay. Yargıtay tabii ceza davalarında tüm delilleri incelemek zorunda. Eğer onların hepsi de yapıldıysa Yargıtay’ın onamaktan başka yolu da kalmaz. Ama savunma ve iddialar konusunda üzerinde çok fazla durulmamış veya gerekli şekilde tartışılmadıysa belki eksik yargılama veya zaafa uğramıştır gibi gerekçelerle bozabilir” diye devam etti. Arınç, süreçte hükümete yönelik eleştirilerin de bulunduğunun anımsatılması üzerine şunları söyledi:

“Bence suçluyu yakalama konusunda, suç delillerini elde etme konusunda kolluk güçleri gerekeni yaptı. Bunun dışında bütün eksikleri yargının bir şekilde gidermesi lazım. Mahkemenin, savcılığın, hâkimliğin talep ettiği tüm bilgileri, istekleri yürütme mutlaka yerine getirir.”

Hrant Dink’in eşi Rakel Dink’in Ogün Samast hakkında hafızalara kazınan “Bir bebekten katil yaratan karanlığı sorgulayalım” sözlerini anımsatan Arınç, Dink cinayetinde örgüt olmadığına karar veren mahkemeye ilginç bir yanıt verdi.

‘Fotoğraf bile delil’

Arınç, şunları kaydetti: “Dink’i öldürmeye karar vermiş, yönlendirilmiş, elinden ayağından tutulmuş. Yakalandıktan sonra fotoğrafı görün, Türk bayrağının önünde kahraman edasıyla pozlar. Bunların bir anlamı olmalı. Yani bu fotoğraf bile başlı başına bir örgüt, bir yönlendirme olduğunu gösteren bir delil. Ama sübjektif bir şey tabii. Yani o fotoğraf sebebiyle, o fotoğrafta olanları veya yönlendirenleri hepsini asli fail gibi düşünemezsiniz. Bir insanın ‘Ben şunu öldürdüm’ demesi, ceza yemesi için yeterli değildir. Maddi delil olacak ve o delil onun o suçu işlediğine dair bir kanaat meydana getirecek. Şimdi böyle bir davada böyle bir sonuç çıkıyor, adam da halinden şikâyetçiyse davanın kendi şartlarına da bakmak lazım. Ama buna rağmen tabii filanlar, filanlar, filanlarla niye bir irtibat kurulmadı diye insanlar şikâyet edebilirler, bu Yargıtay’dan döner diye düşünüyoruz.”