"Uğur Kurt vurulduğu yerde ölmüştü"

Okmeydanı Cem evinde düzenlenen cenaze törenine katıldığı sırada polis kurşunuyla öldürülen Uğur Kurt'un vurulma anının canlı tanığı ve ilk müdahaleyi yapan Gülay Yaraman o anları anlattı.

Yayınlanma: 07.07.2014 - 16:34
Abone Ol google-news

İsveç’te yaşayan Gülay Yaraman, annesinin rahatsızlığının ilerlemesi üzerine kardeşiyle birlikte İstanbul’a gittiğini,  ancak annesinin vefatı nedeniyle Cem Evinde düzenlenen törende iki acı olayı birden yaşadığını söyledi. Hastanedeki annesinin vefat etmesi üzerine vasiyetine uyarak cenazeyi Okmeydanı’ndaki cem evine götürdüklerini söyleyen Gülay Yaraman cenaze töreni için cem evine gelen yakınlarından birinin de Uğur Kurt  olduğunu belirterek  “Başsağlığı için gelen yakınlarımızla birlikte cem evi bahçesinde toplanmaya başlamıştık. Cenazemizin yıkanması ve namazının kılınması için belediyeden gelecek otobüsü beklerken caddenin ilerisinde bir hareketlilik olduğunu arada bir polisin su sıktığını gördük. Ne olduğunu tam anlayamamıştık. Sokağın başına baktığımda bir polis arabasının yanmasıyla silah sesleri duymaya başladım. Bana göre silah sesleri çok uzaktan geliyordu. Göstericiler cem evinin uzağındaydı. Ne bahçeye, ne de cem evinin içine girmemişlerdi. Kurşunun bize gelmesi imkansız olduğu için kaçmayı düşünmemiştim. Çevreme baktığımda insanların kaçıştıklarını, ardından yerde birisinin yattığını gördüm. Yerde yatan az önce oralarda dolaşan, kardeşlerimle konuşan Uğur Kurt idi. Ben onun insanlar kaçışırken düştüğünü sanmıştım.  Bahçede bulunanların vuruldu… vuruldu… çığlıklarını duyunca Uğura koştum” dedi.

KANLAR İÇİNDE YATAN GENCE HEMEN MÜDAHELE ETTİM

İsveç’te hemşire olarak çalışan Yaraman,  ilk tepkisinin mesleği gereği çantasından bir eldiven bulup yerde kanlar içinde yatan çocuğa yardım etmek olduğunu belirterek, olayın sonrasını şöyle anlattı:

“Uğur kan kaybediyordu, dili dışarıda, gözleri büyümüş, ağzından kan boşalıyordu. Boğulmaması için yan çevirdim. Ensesinde kocaman bir şey görünce ‘bu nedir, ne oldu bu çocuğa’ diye düşündüm. Uğur’un vurulduğuna inanamıyordum. Kanı durdurmak gerekiyordu. Nabzı durmuş, sürekli kan kaybediyordu. İçeride bulunan doktor kız kardeşim de geldi. Birlikte müdahale ederken bahçeye iki gaz bombası atıldı. Dışarıda bulunan yaşlılarımızı hemen içeri almak zorunda kaldık. Nefes almakta zorlanıyorduk, gözlerimiz yanıyordu.  Hastaneye telefon edip  ambulans istedik. Yukarıda gördüğüm göstericilere doğru koştum, ‘ne olursunuz, başka zaman yapın, bakın burada cenazemiz var. Bir kişi vuruldu, bir kişi daha vurulmasın’ dedim. Kimsenin itirazı olmadı. Cenaze için gelenler toplanmıştı. Hepimiz şok olmuş vaziyetteydik, karar vermemiz lazımdı. Annemin cenazesinin yıkanıp, defnedilmesi, gerekiyordu. Gencecik biri vurulup hayatını kaybetmişti. Orada beklemeye devam etsek, polis yine ateş açarsa, bir başkası daha vurulursa ne olacaktı?  Bekleyişler sürerken gelen ambulans Uğur’u götürdü”

SAVCI OLAYDAN SONRA HEMEN GELMEDİ

Gülay Yaraman savcılığın keşfi için olay yerinin temizlenmediğini belirterek,  “Biz yaklaşık iki-üç saat daha orada kaldık. Ne bir savcı, ne bir polis geldi. Çocuğun kanı yerde kaldı. Ertesi gün aldığımız habere göre, olaydan yaklaşık yirmi saat sonra gelmiş savcı. O çocuk annemin akrabası, cenaze törenine katılıp başsağlığı dilemek için gelmiş, orada öldürülmüştü. Yaşadığını söylemişlerdi ama aslında vurulduğu yerde ölmüştü” dedi.  Yaraman  kardeşinin kendisine ”Abla gidelim buradan, bir kişi daha ölmesin bizim yüzümüzden” dediğini belirterek “Cenaze yıkandıktan sonra mezarlığa geçtiğimizde, 10-15 kişiydik. Çünkü polisler otobüslerin geçişlerine izin vermemiş,  cem evinde toplanan insanlar gelememişlerdi. 10-15 kişiyle annemi defnettik ama ne ben, ne kardeşlerim ne de yakınlarımız hiç birimiz ağlayamadık, annemize, yasını tutamadık. Çünkü, orada ölen genç bir adam vardı. Biz kendimizi suçlu hissediyorduk. Bizim cenazemiz olmasaydı o çocuk belki oraya gelmeyecekti, ölmeyecekti. Sürekli haberleri takip etmeye çalıştık. Yaşıyor dediler ama kardeşim de ben de o anda görmüştük, çocuk orada ölmüştü. İnsanları sakin tutmak için yaşıyor demiş olabilirler.  Ertesi gün cenazesine katılamadım, şoktaydım” diye konuştu.

FİLM GİBİ

Gülay Yaraman, olaydan 40 gün geçmesine rağmen, film gibi yaşanan olaya inanamadığını, o kurşunun oradan aşağı doğru nasıl geldiğine aklının almadığını söyledi. Geçen süre içinde annesi için ağlayamadıklarını belirten Yaraman, kardeşleriyle tedavi gördüklerini belirterek “O zavallı çocuğun annesi, babası, küçücük bir tane de yavrusu var. Onlar nasıl yaşıyorlar, bilemiyorum. Allah yardım etsin, sabır versin onlara. Biz bu hâle düştüğümüze göre, onlar kim bilir ne hâldedir. Belki can havliyle yapılmış bir şey ama neden doğrudan nişan alarak ateş ediyorsun. Evde bekleyen iki yaşında çocuk var babasını kaybetti. Babası artık gelemeyecek eve. Suçsuz günahsız , suçlu dahi olsa kimsenin kimseyi öldürmeye hakkı yok. İnsan hayatı nasıl bu kadar ucuz olur memleketimde anlayamıyorum” diyerek İstanbul’a ilk gittiğinde Uğur Kurt’un ailesini ziyaret edeceğini söyledi.


Cumhuriyet Tatil Otel Rezervasyon

En Çok Okunan Haberler