Yılmaz Güney’in bilinmeyen iki şiiri

İki aylık edebiyat dergisi Sözcükler’in temmuz - ağustos sayısında Yılmaz Güney’in bilinmeyen iki şiiri yayımlandı. Güney’in yıllar önce yazarak gazetemiz yazarı ve tiyatro sanatçısı Ayşe Emel Mesci’ye verdiği bu iki şiir şimdi okurlarla buluşuyor. Derginin yeni sayısında Mesci’nin “Stockholm’de Yılmaz Güney’le” başlıklı bir anı yazısı ve Egemen Berköz’ün kaleme aldığı “Yılmaz Güney 80 yaşında / Unutulmadı, unutulmayacak” başlıklı bir başka yazı daha yer alıyor. Sahibi ve yazı işleri sorumlusu Turgay Fişekçi’nin izniyle, dergide yayımlanan iki Yılmaz Güney şiirini yayımlıyoruz.

ESKİDEN BİLMEZDİM YALNIZLIĞI

Eskiden bilmezdim yalnızlığı
Bir ağaç nasıl yalnız değilse ormanında
Bir çiçek kendi dalında
Eskiden bilmezdim yalnızlığı
Yalnızlığın içinde
Şimdi yalnız, yalnız mıyım
Kopuk muyum dalımdan
Uzağında mı kaldım ormanımın

YILMAZ GÜNEY

KENDİ DİLİNDEN

Bana kendi dilinden bir şarkı
söyle
kimin adına olursa olsun
yeter ki çığlığın senin olsun
sesine dökülsün isyanın
sesin sel olsun bağırsın
Bana bir şeyler söyle
ama kendi dilinden olsun
belki anlamam dediğini
ama senin dilinden olsun

YILMAZ GÜNEY