Canlı Performans "Pasif Agresif 2013"

Yapı Kredi Kültür Merkezi, 5 Aralık Perşembe  günü, saat 18.00’de Lucy Beech ve Edward Thomasson’un bu proje için ürettikleri “Pasif Agresif” isimli canlı bir performansa,  6 – 27 Aralık tarihleri arasında ise Anahita Razmi, Nicoline Van Harskamp, Nigel Rolfe ve Fatma Bucak’ın işlerinden oluşan video gösterimlerine ev sahipliği yapacak.

Başak Şenova ve Fatma Bucak'ın küratörlüğünü üstlendiği Transition/Geçiş Projesi, yerli ve yabancı birçok sanatçının canlı performansları, performans gösterimleri(screening) ve proje bitiminde düzenlenecek olan bir sergi ve kitaptan oluşuyor. Toplam 8 ay sürecek olan ve 5 bölümden oluşan Transition/Geçiş Projesi, 15 Mart 2014’te düzenlenecek olan bir sergiyle sona erecek. Projenin dördüncü  bölümü 5 Aralık’ta Lucy Beech ve Edward Thomasson tarafından hazırlanan Pasif Agresif adlı canlı bir performansın ardından 6 Aralık – 27 Aralık tarihlerinde proje kapsamında Anahita Razmi, Nicoline Van Harskamp, Nigel Rolfe ve Fatma Bucak gibi sanatçıların işlerinden oluşan video gösterimleri yapılacak.

Beech ve Thomasson’dan “Pasif Agresif”

Lucy Beech ve Edward Thomasson'ın, Geçiş Projesi için ürettikleri Pasif Agresif performansının koreografisinde sanatçıların yanı sıra, İstanbul’dan altı katılımcı yer alıyor. İnsanlar arası etkileşimin yakınlık ve uzaklığına birebir yaklaşan Pasif Agresif, mekânsal olanakları veyükseltilmiş sesleri, gündelik deneyimlerde ve performanslarda neyin görünür, neyin görünmez olduğunu vurgulamak için kullanıyor. Grubun koreografi düzenlemesinde ortaya çıkan sesler, performans bölgesine yerleştirilmiş mikrofonlar tarafından alınıp, izleyicilerin bulunduğu alana güçlendirilmiş şekilde geri veriliyor. Oyuncuların sesleri,performans esnasında grubun hareketlerive canlı ses kaydının harmanlanmasıyla üretilen sesleri canlı olarak yönlendiriyor. Bu teknik ile, mekânsal belirsizlik hissi yaratılması amaçlanıyor. İzleyici hareketten uzak olmasına rağmen, üretilen sese yakın oluyor. Bu biçimsel belirsizlik, döngüsel olarak bireyin kalabalıkla ilişkisine gönderme yapıyor. Aynı zamanda izleyicilerin hareketten ayrık konumu da, insanlar arası gündelik etkileşimde performansın ve gözlemin nasıl işlediğini gösteriyor.