Gördünüz mü kedinizi?

Görünmez insanlar, hayvanlar ve hatta eşya konusunda daha başarılı olmak isterdim. Ben onları anca hayal edebiliyorum. Ama mesela randevularıma geç kaldığımda, arkadaşımın bakımevi yıllarına sakladığı porselen fincanını yürüttüğümde veya suluboya yaptığım suyu dolmakalemini aşırdığım mühendise içirdiğimde suçu hayaletlere atmak hiç aklıma gelmiyor. Yani gelmiyordu. Pofuduk Karbeyaz serisini okudum ve hayatım değişti! Eğer uslu bir çocuk olmazsanız görünmez kedi Pofuduk Karbeyaz’ı siz de görebilirsiniz.

İLK KARŞILAŞMA

Serinin ilk kitabı İlk Karşılaşma’da, adından da anlayacağınız üzere, Ela gri, sisli, nemli bir günde Pofuduk Karbeyaz’la karşılaşıyor ve işbirlikleri daha o dakika başlıyor. Bakımı hiç de zor olmayan bu pofuduk beyaz kedi (sonuçta görünmez yemekler pahalı değil ve hayali veteriner size fatura kesemez) tam bir kahraman; üstleniyor bütün suçları. Rahat rahat halıya boya dökebilir, süveteri sökebilir, botların içini suyla doldurabilirsiniz. Görünmez bir kedinin yaptığı yaramazlıklar yüzünden kimse sizi suçlayamaz ya…

Başta Pofuduk’u sahiplenen Ela’nın ailesi kedinin haylazlıklarına dayanamayıp sonradan evden gitmesini istese de kimse görünmez bir kedi ve bir çocuk kadar akıllı olamaz: İster kediyi trenle bir yolculuğa çıkarın isterse Ay’a yollayın. Hatta çokbilmiş beyefendi büyükbabalar bile görünmez bir kediyle boy ölçüşemez (başta kedicik biraz akıllanmış görünse de bu elbette geçici bir heves). Eh madem Pofuduk hâlâ burada, başınıza gelecekler var daha!

Diyelim hiç yapmak istemediğiniz ama yapmak zorunda bırakıldığınız bir şey söz konusu; mesela annenizle süpermarkete gitmek - bunu kaç kişi sever ki zaten… Gitmemek için elinizden geleni yaparsınız önce, değil mi? Gerekirse içine tıkıldığınız arabanın kornasını bile bozabilirsiniz. Pardon, yani hayali arkadaşınız bozar. Bu işe yaramadı mı? O zaman çilenizi çekilir kılmaya bakarsınız. Ela’yla Pofuduk da öyle yapıyor tabii. Alışveriş listesini annenin ruhu bile duymadan değiştirip besleyici ve pek sıkıcı yiyecekleri daha neşeli ve şekerli olanlarla değiştiriyorlar – her ne kadar kasada bu oyun son bulsa da.

Süpermarket Macerası’nın en sevdiğim sahnelerinden biri görünmez bir kedinin görebildiği bir balığı yiyemeyeceğinin anlatıldığı bölümdü. Öbürü ise markette kedilere iltimas geçmeyen kasiyerin görünmez bir kedinin işgaline uğradığı sahne. Bunun, yani insanların görünmez kediyi gördükleri hissine kapılmaları, için Ela’nın bir numarası var. Bu numaranın ne olduğunu kitapları okuduğunuzda öğreneceksiniz. Kitapların sonunu söyleyebilirim ama numaralarını asla!

“OYA ÇOK GARİP BİR ŞEY”

Serinin üçüncü kitabında Pofuduk Karbeyaz, Ela’nın ninesiyle tanışıyor. Ela Pofuduk’a kendini kaptırdığından annesinin karnının büyüdüğünü fark etmediği için ona bir kardeş geleceğini biraz geç öğreniyor. Kardeşi Oya’nın gelmesini beklerken Pofuduk'la birlikte ninesine gönderiliyorlar. Neyse ki ninesi hem kafa dengi hem de gözleri pek iyi görmüyor – sanırım gözlerinin bu hali onu daha da kafa dengi kılıyor: Görünmez bir kedinin varlığına inanması hiç de zor olmuyor böylece veya saçları yeşil olduğunda, elbette Pofuduk ve Ela sayesinde, bayılıyor bu yeni tona. Beni şaşırtan biçimde Pofuduk ve Ela, Oya’yı, bu pek konuşmayan ama kıkırdayıp homurdanan garip şeyi, hemencecik seviyorlar. Hayali arkadaşlar bizi kıskançlıktan da alıkoyuyordur belki.

Bana kalırsa bu serinin kilit kitabı Kedi Kurtarma Operasyonu. Hayali arkadaşınız kaybolduğunda onu tekrar hayal ederek geri getiremeyeceğinizi – biz yetişkinlerin ilk elde aklına gelen ve Ela’nın babasının da dillendirdiği şey -, işin bu kadar kolay olmadığını görüyorsunuz. Ela, ailesi ve Pofuduk hep birlikte tatile gittiklerinde her şey pek tasasız başlıyor. Yani Ela ve Pofuduk için. Onlar kumsalda dünyanın merkezine erişecek bir kuyu kazdıkları sırada birileri kum altında kaldıysa ne olmuş yani! Ya da dondurmacı görünmez kediyi gördüğünü sanıp paniklediyse ve her taraf dondurma olduysa… Önemli olan görünmez kedinizin denize düşmemesi ve akıntıya kapılıp sürüklenmemesi. Pofuduk görünmez bir balık gördüğü için sıçrayıverirce balığın görünmez kuyruğuna, kendini bir anda suda buluveriyor. Neyse ki bir şişeye sarılıyor da boğulmaktan kurtuluyor (şişenin de bir numarası olduğunu söylemeliyim) ama akıntıya kapılıp sürüklenmekten değil… Ela’nın

“Zavallı kediciğim!

Çok komik ve akıllıydı

Ne yapacağım şimdi?

Ya onu kaybettiysem artık?”

sözleri çocukluktan yetişkinliğe geçişte kaybedilmesi muhtemel şeyler üzerine; en önemlisi de oyunları ciddiye alma yetimizin kaybı ve haliyle oyunun hasar alan doğası üzerine uzun uzun konuşulacak bir kapı aralıyor. Babasının “tekrar hayal et işte” cümlesi bu kaybın göstergesi sayılabilir. Sonunda annesi ve Ela Pofuduk’u bir adada buluyor neyse ki (kitapların sonunu söylerim demiştim).

Serinin son kitabı Büyük Panayır’da yine matrak olaylar devam ediyor. Hatta Pofuduk “Panayırın En Cesur Görünmez Hayvanı” ödülünü kazanıp görünmez bir madalya bile alıyor.

*

Pofuduk Karbeyaz serisi, öykülü şiir formundaki kafiyeli ve akıcı diliyle okumaya yeni başlayan çocuklar için güzel ve muzip bir kaynak. Hatta yetişkinleri çocuklardan daha çok eğlendirebilir. Boşuna o kadar kıkırdamadım herhalde! Ella Okstad’ın sevimli ve neşeli çizimleri, Şafak Arat’ın akıcı çevirisi ise bu serinin şansı diyebilirim.

Şimdi söyleyin bakalım; görebiliyor musunuz kedinizi?

Pofuduk Karbeyaz- Görünmez Kedi (5 Kitap) / Pip Jones / Resimleyen: Ella Okstad / Çeviren: Şafak Arat / Türkçe Yayın Editörü: Hande Güner / Mavi Kirpi Yayınları / 2020 / 6+ yaş /