Her ortama uygun giyim kılavuzu

Bazı ortamlarda insanlardan önce giydikleri kıyafet konuşur. Çok mühim midir giydikleriniz? Hayır. Ancak kimi ortamlarda da evet. Hiç gereği olmayan mekânlarda siyah takım elbiseler giyerken bazen de düğün ya da cenazelerde yırtık kotlar ya da renkli rahat kıyafetler giyildiğinde sırıtabiliyor. Özlem Çakır, “Ben Ne Giydiğimi Biliyor muyum?” adlı kitabında hangi ortamda nasıl giyinilmesi gerektiğini, hangi vücut tipine ve hangi yaşam tarzına göre neyin tercih edilmesi gerektiğini anlatıyor. Kitabın en çok üzerinde durduğu konu ise “uygunluk.” Neye ya da kime uygun giyeneceğim diye düşünebilirsiniz. Önerilen, hem karakterinize ve yaşam tarzınıza uygun olması hem de bulunulan mekânın özelliğine. Böylece kendini ifade etmekte biraz da giyimden destek alınabileceğini belirtiyor Çakır.

Çakır’ın kitap macerası danışmanlık yaptığı kişiler, üniversite öğrencileri ve hatta her biri kendi konusunda uzman eğitimciler ve akademisyenlerin ricası üzerine başlamış. İhtiyaç duyanlara kılavuz niteliği taşıyan bu kitap, biraz da Çakır’ın gözlemleri sonucunda ortaya çıkmış. Hatta o kadar uç noktada örnekler gözlemlemiş ki Çakır, onları da “Aaa Şaşırdım” başlığı altında inceliyor. Bu bölümde mizahi bir dille gözlemlediği uygunsuz görüntüleri sıralıyor: 40 derece sıcaklıkta İstanbul Formula 1 yarışlarının yapıldığı bir sportif etkinliğe, bir pazar günü koyu renk takım elbise, beyaz gömlek ve kravatla katılan devlet erkânı elbetteki en göze çarpan örneklerden. Smokin ya da koyu renkli takım elbise giyilmesi zorunluluğu olan davete blazer ceket, gri pantolon, koyu renkli kravatsız bir gömlekle gelenler, lise veya üniversite mezuniyetine hem göğüs, hem sırt, hem bacak dekolteli tuvalet giyen, topuz yaptıran, aşırı makyajla küçük kadın olanlar, iş yemeğine leopar desenli, seksi bir elbiseyle katılan kadınlar, büyük şehirdeki bir cenazeye yırtık jean, tişört, lastik ayakkabı ve bakımsız kirli sakalla katılan ve vücutlarının organı haline gelmiş cep telefonunu elinden düşürmeyenler “Aaa Şaşırdım” bölümüne takılanlardan sadece birkaçı. Kitap, nasıl giyinilmesi gerektiğini uzun uzun metinlerle anlatmıyor. Kolay okunması açısından metinler çok kısa tutulmuş. Doğruların olduğu kadar yanlışların da bilinmesi açısından küçük baloncuklar halinde bu yanlışlar anlatılıyor.

Kent kültürünü benimsemiş veya benimseme arzusunda olan çok geniş bir kitleye hitap ettiğini belirttiği kitabında Çakır, iş görüşmesine hazırlanan bir genç, mahkemeye gidecek bir kadın, bir barbekü partisi ya da resmi davette ne giyeceğim sıkıntısına düşenlere hitap ediyor. Kent kültürü demişken Çakır toplumdaki entegrasyona yardımcı olacak her türlü desteğin verilmesi gerektiğini savunuyor. Hatta 2010 kültür başkentine de değiniyor. Tıpkı Çin’de dünya olimpiyatları öncesinde halka dağıtılan 36 sayfalık giyim kılavuzu gibi İstanbul’da da 2010 öncesinde dağıtılabilecek benzeri bir kitabı dünyadan örneklerle işlediği bir öneri götürmüş ancak yanıt olarak bu konuların zabıtanın kitabında zaten yazılı olduğu söylenmiş. “Zabıtanın kitabındakilerin halka ne faydası var? Bu bilgiler güncel mi ve hangi birinin uygulamasını görüyoruz?” diyor Çakır “Bu bir hazırlıksa her yönüyle yapılmalı.”

Kitapta 2000’li yıllara özel öneriler de sunuluyor. Yapılması zorunluymuş gibi görünen pek çok şeyin kimi zaman da gerekli olmadığını anlatıyor bu bölüm. Ayrıca yurtdışına iş görüşmeleri yapmak amacıyla gidilirken her kıtadan örnek ülkeler seçmiş Çakır. Hangi ülkeye giderken, hangi kıyafeti giymek gerek gibi bir kaygınız varsa, bu bölüm sizi bilgilendirecektir. Düğünler, cenazeler, mezuniyetler, özel davetler, tekne gezileri gibi farklı mekânlarda nasıl giyinileceğini öneriler ve yanlışlarla beraber okumak mümkün. l