Ön Teker

Büyük adamları büyük uluslar yaratırmış. Ya o ayak altında dolaşan küçükler kimlerdendir? Büyük adamlar ön teker olurken, küçükler takoz mu oluyor? Bu ülkeyi kuranlara, Cumhuriyetin kurumlarına, işaret fişekleri sanatçılarımıza inanılmaz saldırılar yapılıyor. Ön tekerlere açıktan ateş ediliyor...

Yazar Mahmut Makal’ın yanında 3-5 bin lira gibi paranın sözü edildi diyelim. Makal bu parayla kaç sayfalık kaç kitabın basılacağının hesabını yapar. O, altmış yılı aşkın süredir kitapla, kalemle karanlığa aydınlık taşıyor. Para, Makal için kafanın çapını genişletme aracı iken bir başkası için cebi doldurma anlamı taşıyabilir. Örneğin en gözde (!) sanatçımız Hülya Avşar, Ruhi Su’nun yıllar önce ölümünden habersizdi. Ona bir yakınıyla selam iletmesi, yaşamının dar sınırlarını çiziyordu. Bu sözle gerçek sanatçıların yürekleri ise cız ediyordu.

Kırgız yazar Cengiz Aytmatov 1978’de ülkemizi ziyaret eder. Gazeteci Mustafa Ekmekçi ile İstanbul’dan Ankara’ya gelmektedir. Aytmatov yolda Ekmekçi’ye ısrarla Ankara’daki işçi evlerini görme isteğini iletir. Türkiye’deki işçilerin yaşantısını merak etmektedir büyük yazar. Ekmekçi, İstanbul yolundan Ankara Yenimahalle girişindeki görkemli apartmanları Aytmatov’a gösterir. “İşte işçi evlerimiz!” der. Şakacı Ekmekçi’nin sözünü Aytmatov, gülümsemeyle, beğeniyle karşılar. Bugün bizde varlığı görmezden gelinse de “emek, en yüce değerdir”. O değerin yaratıcısı gözlerden uzak tutulsa da altının değerini sarraf bilirmiş.

Bir gazete yazısından; “Tayyip Bey ve Baykal’ın sözlü düellolarının gürültüsü...” sözlerinin üstünü çizdim. Dilimizdeki “sapla samanı karıştırmak” deyiminin tipik bir örneği. İkisinin kişiliği, ikisinin konuşma içeriği aynı mıdır? Biri, yüksek mahkeme kararıyla “laikliği yıkmaya odak”lığı kesinleşmiş parti başkanı. Öteki, en azından üstüne titrediğimiz laikliğe bağlı parti lideri. Biz buna “söz düellosu” mu demeliyiz? Yoksa...

Bizi ileriye ön tekerler götürecek... Yeter ki küçükler takoz olmasınlar...