Pallas'a yakın çekim

Los Angeles California Üniversitesi'nden (UCLA) araştırmacılar, Science dergisinde yayımladıkları makalede, Hubble uzay teleskobuyla yaklaşık 600 km genişliğinde ve greyfurt biçimindeki Pallas gök taşı üzerindeki son incelemelerinde bu sonuca vardıklarını belirtti.

Gezegenlerin oluşum teorisine göre, protoplanetlerin, gezegen haline gelme sürecindeki gaz bulutu, kaya ve toz parçacıkları olduğunu belirten bilim adamları, bu gök cisimlerinin yavaşça birbirlerinin yörüngelerine girdiklerini ve aşamalı olarak gerçek bir gezegen oluşturma yolunda birbirleriyle çarpıştıklarını kaydetti.

UCLA araştırmacıları, bu büyük gök taşlarını sadece gezegenlerin yapı taşları olarak değil, aynı zamanda gezegen oluşumunu incelemede bir zamanı durdurma şansı olarak gördüklerini belirterek, Hubble uzay teleskobuyla Pallas'ın boyu ve biçimi konusunda yeni ölçümler yaptıklarını ifade etti.

Bilim adamları, Jüpiter ve Mars arasındaki yörüngede ana asteroid kuşağında bulunan ve adını Yunan tanrıçası Pallas Athena'dan alan gök taşının yüzeyinde gözlemledikleri karanlık ve açık renkli bölgelerin, aynı gezegenlerde olduğu gibi oluşumunda suyun varlığına işaret edebileceğinin altını çizdi.

Pallas'ın üzerinde büyük bir çarpışma izi de gözlemleyen gök bilimciler, bunun bir krater olup olmadığını bilmediklerini, ancak yörüngesinde bir küçük gök taşı ailesinin bulunduğu sonucunu gösterebileceği belirtildi.

1802'de keşfedilen Pallas Güneş'ten 400 milyon km uzakta bulunuyor.

Ayın asteroid kuşağındaki Ceres'in 950 km çapı bulunurken, bir başka gök taşı Vesta, Pallas'tan daha küçük olmasına karşın daha yoğun bir kütleye sahip bulunuyor.
Hubble ile yapılan son gözlemle bu üçünün "protoplanet" olduğu görüşü ağırlık kazanıyor.