Yitirdiğimiz İstanbul...

“Gülmeyi unutmuş İstanbul şehri / Karanlık bir gökyüzü / Çökmüş Yeditepe üstüne / Mavnalar çekmez olmuş bunca zahmeti / Kız Kulesi sisler içinde” doğasını, özgün dokusunu ve kimliğini her geçen gün yitiren İstanbul’u değerli ozan dostum Nusret K. Otyam ne güzel anlatmış dizelerinde…

Geçen akşam günlerde “France-24” televizyonunun haber programında iki yüzyıllık iki tarihi binayı yıkarak yerine alışveriş merkezi yapmak isteyen çıkarcı çevrelere karşı Kiev halkının kentin dokusunu korumak için direnç gösterişini, bu direnişin zaferle sonuçlanmasını hayranlık duyarak izledim. Bu olayı ekranda izlerken en ufak suçluluk duygusuna kapılmadan İstanbul’un tarihsel görüntüsünü acımasızca değiştirenleri düşünmekten de kendimi alamadım. Onlar uygar dünyadan hiç ders almadan ve hiçbir engel tanımadan yollarında rahatça yürüyorlar. Keyifli yaşama alışmış, çıkarından başka bir şey düşünmeyen kimi İstanbullular ise bu kentin hüzünlü halini izlemekle yetiniyorlar.

Tarihin akışını değiştiren, uygarlıkların kalıntılarıyla zenginleşen bu kent inanılmaz bir hızla değişirken her biri birer çirkinlik abidesi olarak yükselen onlarca gökdelen kentin eşsiz siluetini bozuyor, insanı ürkütüyor, cehalet ve vurdumduymazlık İstanbul’un kimliğini değiştiriyor. Biz İstanbul’un yalnız doğasına değil tarihsel mirasına da ihanet ettik. Gelecek kuşaklar işlenen bu büyük suçu bağışlamayacaklar.

Geçen hafta, terk edilmiş görüntüsü ile yüreğimi sızlatan Haydarpaşa Garı önünde İstanbul’un sesini dinledim. Dostlar, Haydarpaşa’yı kim kurtaracak!?