Acele etmeyelim. Daha 2018’in Şubat’ı bile bitmedi. Parmak hesabıyla 2019 yerel seçimlerine 12 ay, milletvekili ve cumhurbaşkanı seçimlerine de 18 ay var.
Tabii bu parmak hesabı, kafasında kırk tilki dolanan AKP Reisi’nin bir baskın seçime gitmeyeceği varsayımıyla doğru. Ancak adının önüne “Afrin fatihi” gibi bir sıfat ekleyerek ırkçılık sosuna bulanmış bir milliyetçiliğe alabildiğine hız verip 15 Temmuz darbe girişiminin yıldönümüne denk gelen günlerde bir erken seçim kararı alıverirse şaşacak var mı?
Sizi bilmem. Ben şaşırmayacağım.
Ama olsun. Dert etmeyin. Öyle bile olsa daha dört uzuuuuun ay var demektir.
Yani kulağımızın üstüne yatıp Reis’in ve takımının kaybedeceği düşler kurup günümüzü geçirebiliriz...
Peki sonra?
Hiiiç, sonra bir yandan “Bu memleket yaşanmaz hale geldi abi, siyasal atmosfer boğucu. Ne olacak bunun sonu” gibi yakınmalara devam ederiz, bir yandan da seçimlerde aynı yönde oy kullanacakları kesin olan “bizim mahalleliler” arasında bizden şu ya da bu konuda farklı düşünenleri didiklemeye, klavye üstünden linç etmeye devam edip içimizi serinletiriz...
Böylece “çok mutsuz” suratı kuşanıp “epey mutlu” bir yaşam sürdürmeye devam ederiz...

***

Doğru, olağan süreleri içinde yapılırsa yerel seçimlere 12, milletvekili ve cumhurbaşkanı seçimlerine de 18 ay var.
AKP - MHP koalisyonu bu seçim maratonuna şimdiden hazır.
Cumhurbaşkanı adayı belli: Tayyip Erdoğan.
MHP tek başına baraj altında kalsa bile Meclis’te üç, beş, on, on beş milletvekili ile temsil edilme hakkına da daha şimdiden kavuşmuş gibi.
Onlar şimdi seçim zaferlerini garantiye almak için daha daha yeni önlemler, yeni yöntemler, şeytanın bile aklına zor gelecek numaralar üretmeye hız veriyorlar. Özellikle de HDP’yi seçim dışı bırakacak arayışları artık gizlemeye bile gerek görmeden uygulamaya sokma hazırlığındalar.
Peki ya biz?
CHP tek başına, HDP tek başına, İyi Parti tek başına, Saadet Partisi tek başına herhangi (evet herhangi) bir seçim zaferinden söz edebilirler mi?
Etseler herhangi bir inandırıcılık taşırlar mı?
Son soruya “evet” diyebilecek herhangi bir babayiğit ya da anayiğit tanıyan var mı?
Peki yukarıda saydığım siyasal örgütlerin, onlara eklemlenebilecek irili ufaklı sol ve sosyalist partilerin, hareketlerin oydaşlaşabilecekleri bir Cumhurbakanı adayı ile AKP’yi ve Reisi’ni yenmeleri, ülkeyi bir karabasandan, yurttaşı boğuntudan, demokrasiyi saldırıdan kurtarmaları mümkün mü?
Aritmetik olarak evet.
Peki bu yönde bir arayış, bu yönde bir hareketlenme, bu yönde bir öneriler demetine tanık olan var mı?

***

Cevapsız bıraktığım, ancak cevabını hepimizin pek iyi bildiği sorularla içinizi mi kararttım?..
İyi ettim.
Çünkü hep birlikte bunu hak ettik, ediyoruz...