Tarihe saygı insanlığa saygı anlamına gelir. Kendi tarihini, kültürünü, sanatını yok sayan ülkeler gelişmiş demokratik ülkeler arasında yoktur.
Yaşadığımız coğrafya binlerce yıllık tarihin, kültürün, sanatın derin izlerini taşıyor...
Çok sayıda uygarlık, yaşadığımız coğrafyanın hem doğusunda hem batısında, tüm coğrafyamızda yaşandı.
Ne yazık ki biz edebiyatın ve sanatın her dalını seven bir toplum olamadık bir türlü...
Ruhumuzun derinliklerinde savaşlar ve karanlık odalar...
Adalet sarayı sanırım en çok bizim ülkemizde yapılıyor...
O zaman soralım, Türkiye’de yargı nasıl işliyor?
Tıngır mıngır!
Bir kez yargıya güven kalmamış, yargı bağımsızlığı falan yok.
Hukukun üstünlüğü, adalette eşitlik, dürüstlük diye bir şey ortada yok.
Yargı siyasallaştırılıyor giderek!
Bir toplumda hukuk “guguk” olursa demokrasiden, özgürlüklerden söz edemezsiniz; “yargı bağımsızdır” diyemezsiniz...

***

Bu denli çok adalet sarayı yapılan bir ülkede, insan hakları, temel hak ve özgürlükler çiğneniyor, demektir...
Saray alışkanlığımıza “Cumhurbaşkanı sarayı” ekleniyor şimdilerde.
ABD’de “White House”un Türkçesi “Beyaz Ev” olmasına karşın kimileri bunu “Beyaz Saray” olarak yazar.
Belki dil alışkanlığımızdan belki de sarayları çok sevdiğimizden...
Yeni Cumhurbaşkanı Erdoğan, Çankaya Köşkü’nde oturmayacakmış.
Atatürk Orman Çiftliği’nden “apartılan” yerde yapılan yeni Başbakanlık binası...
Şimdi Cumhurbaşkanlığı konutu mu, sarayı mı olacak belli değil!
Bina kaça yapılmıştı?
Bildiğim kadarıyla 700 milyon liraya...
Çiçeği burnundaki Cumhurbaşkanı nerede kalırsa kalsın ama Atatürk Orman Çiftliği’nin çok önemli değeri vardır bizim için.
Kurtuluş savaşı süreci!
Devrimlerin simgesi olan kuruluş süreci ve 1923 Aydınlanma Devrimi...
Ankara’da bozkırın ortasında kurulan o çiftlik!
Bir ülkenin tarihi, kültürü vardır; o tarihin içinde olan çağdaşlığı.
Bunların tümü özellikle son 12 yıl içinde talan edildi...
Siyasette tutarlı, çağdaş olmanın koşullarından habersiz, din sarmalı kıskacında yaşamla buluşturma amaçlarına ulaştılar.
Karşılarında çağdaş, bilimsel, bütünsel bir bilgiyle elde edilmiş bir dünya görüşünü özümsemiş sol bir siyasi hareket olmadığından bunu başardılar, seçmenin vazgeçilmezi oldular.
Çağın bilgisiyle tutarlaşmış, çağdaş solu içine sindirmiş CHP, bu acı gerçeği bugüne dek görmedi; sosyalistlerle, komünistlerle, kendisine “benim düşüncem sol” diyen dindar kesimle, liberallerle bir bağ kuramadı...

***

Bir eylül sabahında Türkiye’nin son 50 yılını düşündüm...
Nereden nereye gelmiştik; yaşanan o ölümleri, acıları, akan kanı unutmuştuk...
Çağının bilgisiyle tutarlı insanımız neler düşünüyordu ülkemizin “gidişatı” hakkında; neleri düşünüyor, neleri konuşup, yazıp çiziyordu...
Aydınımız, siyasetçimiz, sanatçımız, edebiyatçımız ve gazetecimizin çağdaş bilgi düzeyinde tutumları ve davranışları tutarlı mıydı?
Kurulu düzenden çıkar sağlayanların sayısı son 12 yıl içinde o kadar çok artmıştı ki hiçbir dönem ben bunu görmedim!
Bir insan avukat olabilir, bilim insanı olabilir, ekonomist olabilir, gazeteci, siyasetçi, bakan olabilir ama aydın olamaz.
Galiba tüm sıkıntı buydu!
Hele hele 2014 yılında 1930’u tartışmak, gündeme getirmek, acılarımızı yinelemek!
Bunları yaparken o kişilerin, Türkiye’de gözler önüne serilen yağmayı, talanı, ırkçılığı, mezhep ayrımcılığını görmemek...
Ben hem Aydınlanma, hem Rus, hem Fransız devrimlerinden etkilenen bir insanım...
Çağımız dünyası da etkiler beni...

***

Sağcılık sermayeden yanadır, solculuk emekten yana...
CHP’nin de sıkıntısı budur...
Üye, örgüt yapısı, program...
Bugün başlayacak CHP kurultayına gitmek istemedi canım...
Gidip neyi yazacaksın?
Solculuğu çıkarsal bir tutum olarak gören, egemen çıkarlarını savunanları mı?
Çağın, gerçeklerin çok uzağında bir CHP, sol çizgiye gelemediği sürece, “topal ördek” gibi olmaya tutsak çünkü!
Herkes PM’ye girme, 2015 seçimlerinde milletvekili adayı olma peşinde...
Ülke sorunları acaba kaç kişinin aklına geliyor dersiniz?..