Aşırı doğurganlığın olduğu ülkelerde yaşanan sorunlar her geçen gün artmakta ve giderek “tehlikeli” bir konuma gelmekte.

Prof. Dr. Nusret Hasan Fişek (1914-1990) cumhuriyet döneminde yetişmiş değerli bir bilim insanıdır.

Sağlık hizmetlerinin sosyalleştirilmesi amacıyla “Nüfus Planlaması Yasası”nın çıkarılması için büyük çaba harcamıştır.

Prof. Nusret Fişek, Türkiye’de nüfusun olağan dışı “tehlikeli bir artış” sürecine girdiğini görmüş, ilgilileri uyarmış.

“Beş yılda bir yapılan nüfus sayımları, nüfus artışının anormal bir eğilim gösterdiği işaretini ilk kez 1950’de verdi; nüfus artış oranı binde 22’ye çıkmıştı. 1955 sayımı sonucu ise, durumun tehlikeli bir hal aldığının kanıtlarını veriyordu. Üzülerek belirtmek gerekir ki, ülke idaresinden sorumlu olanlar bu önemli gözlemleri değerlendirememiş ve zamanında gerekli önlemleri almamışlardır. 1955-1960 yılları arasında doğum kontrolünün yasaklanmasının ana sağlığı üzerindeki zararlı etkilerini belirten hekimlerimizin çabaları yanında, nüfus artışının olası sonuçlarını ekonomik yönden ele alan bilim adamlarının yazıları, Türkiye’de nüfus politikasının değiştirilmesine yol açan çalışmaların ilkidir. (…)”

Aşırı nüfus artışının dünyanın geleceğini çok zorladığı, Dünya Doğal Yaşamı Koruma Vakfı’nın (WWF) 2010 yılı Yaşayan Gezegen Raporu’nda vurgulanmakta.

“Zengin ülkeler; çok daha sade yaşamanın yollarını bulmak, özellikle fosil yakıtlara bağımlılıkları da dahil olmak üzere ayak izlerini hızla azaltmak zorundadır. Hızla büyüyen gelişmekte olan ekonomiler de yeni bir büyüme modeli bulmaya mecburdur. Böylece, refah düzeyinin gerçek anlamda sürdürülebilir yollarla yükselmesi mümkün olacaktır. Bu rakamlar; hepimizin aklına doğayı koruyarak, doğal kaynakların kendini yenileme kapasitesini aşmayarak ve doğanın sağladığı mal ve hizmetlerin gerçek değerini kavrayarak yaşam biçimimizi nasıl değiştireceğimize ve kalkınmayı nasıl yeniden tanımlayacağımıza dair sorular getirmektedir.”

21 Şubat 2012 tarihli Cumhuriyet’te çıkan “1.8 milyar insanın içme suyu yok” başlıklı haber, gezegenimizin bugünkü konumunu aktarmaktadır.

“Yaklaşık 150 milyon kilometrekarelik dünya toprağına, dengesiz biçimde dağılmış, en değerli doğal kaynak sudur. Çöl ve kutup bölgelerinin kapladığı 75 milyon kilometrekarelik kesimde hiç su yoktur. İçimlik suların olmadığı yerde yaşayan insan sayısı 1.8 milyar kişidir. 2.4 milyar kişi ise her türlü sağlıklı içme suyu donanımından yoksundur. Dünyada her yıl 20 milyon kişi pis su yüzünden ya da su yetmezliğinden kaynaklanan hastalıklardan ölüyor. Azalan su kaynakları ile gittikçe çoğalan insanı beslemek için tarım ürünlerini üretmek olanaksızdır. Yıllar ilerledikçe su tüketimi de artmaktadır. 1950’de yılda 1000 kilometreküp olan tüketim, 1991’de 4000 kilometreküpe ulaşmıştır. 40 yıllık aralıkta su tüketimi dünya nüfus artışının 2 katı olmuştur.

“Dünya Doğal Yaşamı Koruma Vakfı” (WWF) Yaşayan Gezegen 2010 Yılı Raporu’nun “Su ve İnsanlar” bölümünden satırbaşları:

“- 1995’te 1.8 milyar insanın, şiddetli su sıkıntısı çeken alanlarda yaşadığı belirlenmiştir (UNESCO-WWAP, 2006).

- 2025’te, dünya nüfusunun yaklaşık üçte ikisi olan 5.5 milyar kişinin, orta ve şiddetli su sıkıntısı çeken alanlarda yaşayacağı öngörülmektedir (UNESCO-WWAP, 2006).

- Gelişmekte olan birçok ülkede, hayvansal protein gereksiniminin yaklaşık yüzde 70’i tatlı su balıklarından karşılanabilir.”