Bazı yaşanmışlıklar vardır, unutursunuz... O yaşanmışlıkların içinde olaylar vardır, kırgınlıklar...
Bir yazı okursunuz...
Unutulmuş bir gündoğumu gelir aklınıza.
Hakan Kara’nın hazırladığı çevre sayfasında, unutulmuş bir akşamın izlerini görünce yıllar önceye döndüm, o görkemli Aliağa eylemini anımsadım.
Hakan, beni 26 yıl geriye götürdü, ilkyaza, gelincik tarlalarına, çiçeklerin üzerinde yürüyen sulara, İzmir’den Aliağa’ya dek uzanan “insan zinciri”ne.
Türkiye’nin en büyük çevre eylemiydi...
Aliağa Belediye Başkanı Hakkı Ülkü, Foça Belediye Başkanı Nihat Dirim, Bergama Belediye Başkanı Sefa Taşkın, Dikili Belediye Başkanı Osman Özgüven, Bakırçay Belediyeler Birliği... İzmir’e büyük katkısı olan efsane Anakent Belediye Başkanı Yüksel Çakmur, büyük hukuk mücadelesi veren SHP İzmir Milletvekili Kemal Anadol...
İzmir Gencelli’de termik santral yapılmak isteniyordu...
Yeşiller Partisi yöneticileri, ışıklar içinde yatsın Savaş Emek ve arkadaşları bu görkemli çevre eyleminin içindeydiler.
Bu haberi Cumhuriyet manşetten verdi...
O yıllar insanlar çevreye karşı daha duyarlıydı sanırım, gazeteler de öyle...
Bulutsuzluk Özlemi grubunun “Acil demokrasi” şarkısını söylüyordu insanlar, korkmuyorlardı, “başıma bir şey gelir mi” diye. Acil demokrasi istiyorlardı, İzmir’de Alsancak’taki “Yeşil Ev” çevrecilerle dolup taşıyordu.

***

Bu yıl 7-15 Mayıs tarihleri arasında beş kıtadan 13 ülkede termik santrallara, dünyanın en kirli enerji kaynağı olan kömüre karşı eylemler yapılacak.
Bir günbatımının son soluğu, insan yaşamı, umutla umutsuzluk arasındaki o gri çizgi, bireyin direnme gücü...
Çevre eylemleri uzun bir aradan sonra yeniden başladı. Kaçkarlar’dan Toroslar’a; Kazdağları’ndan Kozak Yaylası’na değin pek çok yerde çevre eylemleri yapılıyor... Cerattepe’de bütün bir kent madene karşı direniyor.
Çevre bilinci, aşkın, sevdanın, insan olmanın olmazsa olmazı...
Son yıllarda, HES’ler, çokuluslu altın avcıları hukuku çiğniyor, yargının verdiği yürütme kararlarını “yok hükmü”nde görüyor...
Aydın ve Muğla yöresinde arıcılık can çekişiyor...

***

Manyas Kuş Cenneti tehlikede. Foça’daki Akdeniz Foku, Burdur’daki dikkuyruk ördeği de öyle. Burdur Gölü hızla kuruyor.
Ergene zehir kusuyor. Ergene Irmağı’na bir genç düştü, dalgıçlar bile kirlilik nedeniyle ırmağa giremedi... Ergene’deki kirlilik tam 30 yıldır sürerken çevrecilerin sesini kimse duymadı...
Trakya’da kansere yakalananların sayısı giderek artarken devletimiz seyrediyor. Çevre Bakanı olup bitenler karşısında acaba ne düşünüyor?
Sorular çok ama yanıt veren yok, önlem alan yok! Ergene havzasında pirinç, ayçiçeği üretilir... Bu ürünler ne kadar sağlıklıdır.

***

Bir akşam yıldızı seyrediyor yaşananları...
Hayat kendi yalnızlığı ve hüznü içinde. Yağmalanan ovalar, delik deşik edilen dağlar, kesilen yüz binlerce çam, gürgen, palamut...
Tunceli Ovacık, Erzincan İliç...
Altın avcıları her yerde...
Kaçkarlar’da yaşananlar, HES eylemleri...
Bu ülke toprakları özgürlüğün sesi soluğu olmalı...
26 yıl önce İzmir Aliağa’da yükselen çığlık, şimdi yine başladığı yere dönecek...
Bir sevgi sarmalı, çevre bilinci benim güzel ülkemde hayat bulacak.
Kirli hava solumak istemiyoruz... Ağaçlarımızın kesilmesini istemiyoruz. Kozak Yaylası’nı yok etmek isteyenleri, istemiyoruz...
Hakan Kara ne diyor:
“15 Mayıs’ta Aliağa’da büyük buluşma var 26 yıl sonra...”
O buluşmaya aydınlık bir dünya, temiz bir hava solumak için destek vereceğiz her zaman olduğu gibi...