KÜÇÜK dağları sen yarattın. Küçük dağların karlı tepelerini sen yarattın. Küçük dağların karlı tepelerindeki küçük kasabaları sen yarattın. Davos’u bile sen yarattın.

Yarattığın küçük dağların karlı tepelerindeki küçük kasaba Davos’u fetheden de sensin.

Sen fatihsin. Arap’ın yalellisindeki kahramansın.

Ilımlı ılımsız bütün İslamcıların en büyük önderisin. Hamas’ın, Hizbullah’ın, Müslüman Kardeşler’in gönlünde açan bir gülsün.

Esen gürleyen, atıp tutansın.

Vurdu mu oturtan, koydu mu hoplatan, kalktı mı zıplatan sensin. Sen bir tanesin.

Sen mazlumların mazlumu, masumların masumu, kimsesizlerin kimisin.

Senden büyük bir Allah var.

Sen, sosyalist diktatör Mısır Devlet Başkanı rahmetli general Cemal Abdülnasır’dan boşalan Arap dünyasındaki karizmatik liderlik koltuğunun yeni ve yegâne sahibisin!

Amma ve lakin, Nasır denince dikkat etmelisin!

Bilir misin, bilmem...

5 Haziran 1967’de Mısır’ın 240 bin, Suriye, Ürdün ve Irak’ın 307 bin asker verdiği, Suudi Arabistan, Sudan, Tunus, Fas ve Cezayir’in asker ve silah yardımı yaptığı en az 550 bin kişilik Arap orduları ile İsrail arasında savaş başladı. 50 bin kişilik İsrail ordusu, 214 bin kişilik yedek kuvvetlerini cepheye göndermesine gerek kalmadan altı gün içinde Arap ordularını bozguna uğrattı. İsrail 300 uçakla yürüttüğü hava saldırılarında Arapların 950 savaş uçağının yarısını yok etti ve 800 tankla da Arapların 2 bin 500 tankını durdurdu. Arapların “iman gücü”, İsrail’in “teknik gücü” karşısında hezimete uğradı. İsrail, Altı Gün Savaşı sonunda topraklarını dört katına çıkardı. Bugün, Ortadoğu’daki sorunun temelini oluşturan İsrail işgali altındaki topraklar Arap dünyasının karizmatik lideri rahmetli general Cemal Abdülnasır’dan hediye kaldı!

Hem unutma; Nasır “Üçüncü Dünya”nın bağımsız ve bağlantısız liderlerindendi, oysa sen emperyalizmin Ortadoğu’daki eşbaşkanısın ve İsrail Başbakanı Ehud Olmert de senin asbaşkanın.

Irak’ta 1.5 milyon Müslüman öldürülürken sesini çıkartmayan sen; kendini fatih sanıp fazla kasılma ve sakın Nasır’ın hezimetini unutma!

Emel Sayın’dan RTE’ye ‘tatmin olmak’

İSVİÇRE’NİN Davos kasabasının karlı tepelerine bakarken Soğuk Savaş yıllarının sıcak günlerinden söz ediyor Muzaffer Tanrıkul:

“Sanırım 1970’li yıllardı. Dönemin en meşhur şarkıcılarından Emel Sayın Moskova’da bir konser vermişti. Doğal olarak kendi repertuvarına bağlı bir konserdi bu. Haliyle Kalinka falan söyleyeceği yoktu. Konserin son parçası olarak ‘Çile bülbülüm çile’yi seçmişti. Şarkının ünlü nakaratındaki ‘Allah’ sözcüğünü bir kez söyledikten sonra dinleyicilerin de söylemesini istemiş ve iki hecelik ‘Allah’ sözcüğünü Ruslar hep bir ağızdan tekrarlamıştı. Ertesi gün; sanırım Nazlı Ilıcak’ın merhum eski kocasının gazetesi Tercüman iri puntolarla ‘Emel Sayın komünistlere Allah dedirtti’ başlığını atmıştı. Şimdi Davos’a bakıyorum da demek ki 30 küsur yıldır aynı yerde duruyormuşuz. Emel Sayın’ın komünistlere Allah dedirtmesi gibi RTE de İsrail Cumhurbaşkanı Şimon Peres’e neler dedi neler diyerek tatmin oluyoruz!”

Huysuz

Soner Önal: “Huysuzlar ikiye ayrılırlar: Huysuz Virjin ve Huysuz Recep!”

Yağmur Deniz

Kadıköy’de durum:

Fener gazi oldu, Antep fıstık

bahçesi!

Sanat

Metin Akay: “Öfkenin hitabet sanatı olduğunu söyleyen RTE, İsrail Cumhurbaşkanı Şimon Peres’in sanatına niye sinirlendi!”

Satranç

Kemal Öncü: “Davos’taki satranç karşılaşmasını boksörümüz Tayyip nakavtla kazandı!”

Monşer

Ertan Somunkıran: “Çekirdekten siyasi dış ilişkilerde gaf yapar, cümle monşer düzeltemez!”

Nazi Almanyası’nda papaz Martin Niemöller’in günlüğünden: “Önce sosyalistleri topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü ben sosyalist değildim. Sonra sendikacıları topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü sendikacı değildim. Sonra Yahudileri topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü Yahudi değildim. Sonra beni almaya geldiler; benim için sesini çıkaracak kimse kalmamıştı.”

RTE, Atatürk’ü hatırladı ama sloganı farklı:

Yurtta bağırış, dünyada bağırış!

Yüksek Yerilim Hattı

erdincutku@yahoo.com