Fransa’nın popülist
eski Cumhurbaşkanı
Nicolas Sarkozy,
2007 yılında “Türkiye
Avrupa değil, Küçük
Asya’dır” demeciyle
Ankara’nın Avrupa Birliği
(AB) üyeliğine karşı açık kampanya
başlatmıştı.
İç politikaya oynarken AB içindeki
politik zemini de kaydırmak isteyen
Sarkozy, eski Almanya Başbakanı
Angela Merkel’in de derinden desteğiyle
Ankara’ya tam üyelik değil, “imtiyazlı
ortaklık, Akdeniz Birliği, Norveç Modeli”
gibi alternatif seçenekler sunulması
fikrini Avrupa’da iyice yerleştirmeyi
başardı.
Bugüne kadar Ankara ile Brüksel
arasında güya “tam üyeliğe aday ülke”
görüntüsü seyircilerin salonu çoktan
terk ettiği bir tiyatro oyunundan öteye
gidemedi.
Her iki taraf da yükümlülüklerini diğer tarafa atarak tarihi bir projenin diri diri gömülmesini bilinçli politikalarla hayata geçirdiler.
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın bu ay İsveç’in NATO üyeliğini Türkiye’nin AB üyeliği süreciyle ilişkilendirmesi bu köhne oyunun bir kez daha sahneye sürülmesine neden oldu.
RAPORDA KİLİT İFADELER
Avrupa Parlamentosu Dış İlişkiler
Komitesi’nin bu hafta hiç ret oyu
almadan kabul edilen Türkiye raporunda
Ankara’nın mevcut koşullarda üyelik
müzakerelerine başlayamayacağının altı
çizildi.
Raporda “AP üyeleri Türk hükümeti
ve AB üye ülkelerine mevcut tıkanıklığı
aşmak ve daha yakın bir işbirliğine
gitmek için AB-Türkiye ilişkilerinde
paralel ve gerçekçi bir çerçeve üstüne
düşünme sürecine girmeleri çağrısında
bulunuyor. Üyeler komisyona her
iki tarafa da uyacak çerçevenin olası
formatlarını düşünme çağrısını yapar”
denildi.
Bu paragraftaki kilit nokta “paralel ve
gerçekçi çerçeve” ifadesi.
AP ARKA ÇIKARDI
Türkiye’de insan hakları ihlalleri,
basın özgürlüğü kısıtlamaları, siyasi
muhalefete uygulanan gözdağı ve hapis
cezaları, kadına yönelen sistematik
şiddet, yargının siyasallaşması ve devlet
mekanizması içinde giderek artan
yolsuzluk bir çeşit rejime dönüşmeden
önce AP, Ankara’nın üyeliğinin Avrupa
başkentlerinin çekincelerine karşın en
büyük destekçisi olmuştu.
Avrupa halklarının bir çeşit
barometresi diyebileceğimiz AP, bugün
Türkiye’ye tam üyelik hedefi dışında
“paralel” işbirliği formatlarına bakılması
tavsiyesinde bulunuyor.
Türkiye mevcut durum altında AB için güçlü bir NATO ülkesi, ticaret ortağı, göç ve Rusya konusunda yörüngede tutulması gereken bir oyuncu. Ama Avrupa’nın bir parçası değil.
AP Türkiye Raportörü Nacho Sanchez Amor, rapora ilişkin açıklamasında, AB üyeliğinin jeopolitik pazarlıkların sonunda elde edilemeyeceğini, bunu gerçekleştirmek için ülkede sürekli gerileyen temel özgürlükler ve hukukun üstünlüğü konusunda somut bir çaba harcanması gerektiğini söylemişti.
Ankara’ya teklif edilecek “paralel ve gerçekçi çerçevenin” nasıl bir paket içinde sunulacağı net değil.
Brüksel’den güneye doğru esen
soğuk rüzgârlar Sarkozy’nin Türkiye için
öngördüğü seçenekleri dahi mumla
aratabilir.
