Bu hafta Libya’dan yola çıkarak İtalya’ya ulaşmayı hedefleyen göçmen teknesi Yunanistan açıklarında battı. Teknede bulunduğu tahmin edilen 700’den fazla göçmenden en az 79’u ölürken yüzlercesi denizde kayboldu.
Afganistan ve Pakistan’dan kaçan çoğu 20’li yaşlarındaki göçmenlerin 100’den fazlasının kurtarıldığı haberlere yansıdı.
Yunanistan’ın kıyılarına ulaşan göçmenleri sert geri itme taktikleri Birleşmiş Milletler (BM) gibi kuruluşlar tarafından eleştiriliyor ve göçmenler için güvenli yolların sağlanması için hükümetlere çağrı yapılıyor.
BM verilerine göre bu yıl Ortadoğu, Asya ve Afrika’dan kaçan 72 bin mülteci ve göçmen İtalya, İspanya, Yunanistan, Malta ve Kıbrıs’a ulaştı.
Avrupa Birliği (AB) ise denizyoluyla sınırlarına ulaşmaya çalışan düzensiz göçü engellemek amacıyla milyarlarca Avroluk göçmen anlaşmaları peşinde.
TUNUS’A TEKLİF
Bu ay AB, sınır güvenliği iyileştirme ve insan kaçakçılığıyla mücadele için Tunus’a 900 milyon Avro önerdi.
AB’nin Türkiye ile 2016’da imzaladığı Mültecilerin Geri Kabulü Anlaşması’na benzeyen bu anlaşmaya göre Tunus, Avrupa’ya göçün önlenmesi ve Tunuslu olmasalar dahi Avrupa’dan geri gönderilen göçmenleri kabul etmekle yükümlü olacak. Bunun karşılığında AB, Tunus’ta büyük finansal yatırımlar yapacak.
AB diğer Kuzey Afrika ülkeleriyle de benzer anlaşmalar yapmaya hazırlanıyor.
BM Mülteciler Yüksek Komiserliği’nin son raporu, göçün hiçbir ülkenin bütünüyle engelleyemeyeceği bir olgu olduğunun açık kanıtı.
Rapora göre Ukrayna savaşı, Afganistan’dan kaçanlar, Suriye ve Sudan’daki çatışmalar, iklim değişikliği, zulüm ve yoksulluk nedeniyle dünya genelinde zorla yerinden edilen insan sayısı 110 milyona ulaşarak rekor düzeye çıktı.
Raporun bizi doğrudan ilgilendiren tarafıysa Türkiye’nin yaklaşık 3.6 milyonla dünyada en fazla sığınmacıya ev sahipliği yapan ülke olması.
İngiliz Economist dergisinin bu ay yayımlanan makalesine göre dünyada daha önce eşi görülmemiş düzeyde büyük bir göçmen dalgası yolda.
Özellikle gelişmiş ülkelere yönelen bu dalganın sinyallerini bu yılki göç sayılarından görmek mümkün. İngiltere’ye 1.2 milyon, ABD’ye 1.4 milyon ve Almanya’ya 1.2 milyon göçmen sadece bir yılda geldi.
Zengin ülkelere yönelen göçmen akını sayesinde bu ülkelerdeki yabancı nüfus yerli nüfustan çok daha hızlı biçimde artıyor.
Salgın öncesinde İngiltere’nin Brexit projesi, ABD’de Donald Trump’ın Meksika sınırına duvar örmek gibi sert göç hamleleri, Avrupa’da yükselen sağcı politikacılarla göç meselesi popülist siyasetin oyuncağı olmuştu. Şimdi göç dalgası bu eşiği aşmış görünüyor.
Dikkatli yönetilirse, uzun vadede göçmen akını ekonomik ve demografik anlamda ülkelere fayda sağlayan bir olgu. Üstelik dünya tarihi bize şunu gösteriyor. Ölümü göze alarak yola çıkan kitleleri engelleyemezsiniz.
