Malcom Gladwell’in yazdığı Outliers (Çizginin Dışındakiler) adlı kitabında bazı insanların neden diğerlerine göre daha başarılı olduğu anlatılıyor.

Başarı için 10.000 saat çalışmak zorunlu bir kural.

Doğuştan yetenek diye bir şey var ama rolü az. Çok hazırlık yapmak yani çalışmak daha önemli.

Bir müzik enstrümanı çalanlar üç gruba ayrılır. Birinci grupta yıldızlar vardır; dünya çapında solo çalabilecekler bu gruptadır. İkinci grupta “iyi” olanlar. Üçüncü grupta profesyonel olarak enstrüman çalması beklenmeyenler. Örneğin kemanı eline alan bir kişi kariyeri boyunca kaç saat çalışmıştır, ona bakmak gerekiyor. Birinci grupta olanlar 10 bin saatlik pratiğe ulaşmış olanlardır. Yapılan bir araştırmada ikinci grupta olanlar iyi olmak için 8 bin saat, müzik öğretmeni olmak için 4 bin saat pratik yapmışlardır.

Zirvedeki insanlar sadece daha fazla çalışmakla, hatta herkesten çok daha fazla çalışmakla kalmıyor, çok çok daha fazla çalışıyor.

Herhangi bir dalda dünya çapında ustalık düzeyine ulaşmak içim 10 bin saat pratik yapmak şart.

Örneğin Mozart müzik yazmaya on yaşında başlamıştır. İlk yapıtları iyi değildir. Başyapıt kabul edilen No.9, K.271 konçertosu için 10 yıl çalışmıştır. 10 yıl 10 bin saat demektir.

Pratik yapmak, iyi bir noktaya geldikten sonra yapılan bir şey değildir. Sizi iyi bir noktaya getirmesi için gerekli olan saati harcamak demektir.

Beatles; John Lennon, Paul McCarney, George Harrison ve Ringo Starr, 1964 yılında ABD’ye geldiklerinde büyük dönüşüm yaratırken bu Hamburg’da birlikte çalışma saatlerinin sonucu idi. Hamburg’a ilk gittiklerinde gecede en az beş saat olmak üzere 106 gece çaldılar. İkinci yolculuklarında 92 kez, üçüncüde 48 kez çaldılar. Toplam Hamburg sınavında 1.200 performans sergilediler. Her defasında daha iyi çalıyorlardı.

Bill Gates 1971’de 7 aylık bir dönem içinde ISI ana bilgisayarda 1.575 saat çalıştı; bu haftada yedi gün, günde sekiz saat çalışmak demekti.

Bu kitabı okuyunca son yıllardır televizyonlarda ve gazetelerde boy gösterenlerin ahkâm kestikleri konularla ilgili kaç saat çalıştıkları ortaya çıkıyor. Örneğin Atatürk dönemi ile ilgili ciddi ve derin yorumlar yapabilmek için Osmanlı Tarihi ve Cumhuriyet dönemi üzerinde en az 10 yıl çalışmak ve onlarca kitap okumak gerekiyorken, o dönemi sanki yaşamışçasına atıp tutanların bu kitabı okumaları şart. Bir İlber Ortaylı konuşurken neden su gibi cümleler dilinden akıyor; çünkü konusunun virtüözü olmuş.

Başbakan siyasete atılmadan öncesinden başlayarak topluma hitap etmede yüzlerce saat harcamışken son 10 yıldır, binlerce saat konuşmuş durumda. İşte 10 bin saat kuralı onun hitabet konusundaki başarısını ortaya koyuyor.

Beynin bilmesi gerekenlerle kaynaşması ve uzmanlık için 10.000 saat çalışmak şart.

Ancak uzmanlaşmak ve başarılı olmak ne kadar önemli ise; uzmanlığın, bilginin kullanılmasında asil davranmak da o kadar önemlidir. Bilgi ve uzmanlığın insan ve doğa sevgisi, vicdan, vefa duygularıyla taçlanması gerekir.

Örneğin geçen akşam Haber Türk TV’de Alev Coşkun ile Atatürk dönemini değerlendiren Ayşe Hür gibi. Çok bilgili, demek ki 10 bin saat çalışmış; ama bu bilgisini asil biçimde kullanmıyor. Birazcık olsa da vefalı davranamıyor. Vicdanın sesini dinleyerek Atatürk dönemine az da olsa insaflı yaklaşmıyor.

On bin saat çalış; uzmanlaş. Uzmanlığını ve bilginin paydası sevgi ve vicdan olsun.

Son söz: Yılda 360 gün yataktan güneş doğmadan kalkabilen hiç kimse ailesini zengin ve mutlu etmekte başarısız olamaz…