Savaşımımız, insanlaşma ve
özgürleşme kavgasının bir parçasıdır.
Hiçbir şey birdenbire olmaz,
yaşadıklarımız zamandaki birikimin sonucudur.
Bugünü dün hazırladı ve yarına bugün götürecek bizi.
YAŞANAN DRAM
Yaşadığımız, emperyalist
boyunduruğun çaresizlik ve bilgisizlikle köleleştirdiği insanların dramıdır.
Yaşadığımız, çaresizlikleri ve
bilgisizlikleri nedeniyle inançlarına sığınan ama aynı dinden olma gerçeğini
bile göz ardı ederek birbirinin amansız düşmanı kesilen insanların dramıdır.
Yaşadığımız, onlarca parçaya bölünerek hem başka dinden olanlara hem de aynı dinden olmasına karşın kendisi gibi inanmayan başka mezhepteki, tarikattaki, inanıştaki insanlara karşı öfkeyle bilenen ve işbirlikçiler aracılığıyla sürdürülen sömürü düzenlerinde yaşamak zorunda bırakılan ve bir yandan da var olma savaşı veren insanların dramıdır.
DİRENİŞ
Bu dramda, özgürlük
arayışındaki insanların aman vermeyen emperyalist politikalara karşı onurlu
direnişi var.
Bu dramda, yalnızlığa mahkûm edilmek istenen “Büyük
İnsanlık” var.
Bu dramda silah, bomba, kan,
ölüm, yıkım, zorbalık, tuzak, kışkırtma, provokasyon var ama insanın tarih
boyunca en çaresiz durumlarda bile sürdürdüğü insanlaşma savaşımının öznesi
“akıl” da var.
Aklın yaşadığımız gerçeklikteki arayışı, aynı zamanda, insanın direnişinin özünün, özgürlük tutkusunun 21. yüzyıl dünyasına denk düşen arayışıdır.
CUMHURİYET TEHLİKEDE
Yaşadığımız seçim demokrasisi,
yurttaş ve seçmen olan özneyi nesneleştiriyor.
Demografik yapının değiştirilmesiyle,
beyin göçüyle, eğitimdeki dinselleştirmeyle, dinsel faşizmin baskısıyla şükür
toplumu, sadaka toplumu, tüketim toplumu, tarikat toplumu yaratılmak isteniyor
ve bu doğrultuda çok adımlar atıldı, atılıyor.
Bu adımlar, insanın özgürlük
tutkusunun en değerli kazanımı olan Cumhuriyetimizi büyük bir tehlikeye
sürüklüyor.
Tehlikenin farkında olan büyük insanlığın gelecek umudunun içimizde mayalandığını unutamayız.
DEVAM
İşbirlikçilerin yalanla,
korkuyla karabasana dönüştürmeye çalıştığı yaşamımızı, insan olduğumuzun
bilincini ve Cumhuriyet değerlerinin birikimini doğru algılayarak
koruyabiliriz.
İçimizin sıcaklığını korumayı
başarırsak, Namık Kemal’den, Tevfik Fikret’ten, Mustafa Kemal Atatürk’ten, Nâzım
Hikmet’ten, Aziz Nesin’den, Server Tanilli’den, kısacası
aydınlığımızın tüm ustalarından gelen selamları doğru algılarsak Ulusal
Kurtuluş Savaşımızda olduğu gibi yine umudu oluruz büyük insanlığın.
Yolumuzu aydınlatacak olan
düşünsel birikimimizdir, düşüncenin en güzel çocuğu olan eylemdir.
“Bu daha başlangıç/ Mücadeleye devam!...” sözlerinin coşkusuyla, umuduyla dolmak boynumuza borç.
Borcu ödemek, insanım,
yurttaşım, cumhuriyetçiyim, yurtseverim, devrimciyim diyen insanlara büyük
sorumluluklar yüklüyor.
Kulak verelim yine şairimize:
“...ve güneş doğarken hiç umut yok mu/ umut umut umut... umut insanda.”
