Hiç bu kadar kısa Tırmık başlığı kullanmamıştım. Ama kabul edin ki bugünü özetleyen iyi bir başlık oldu.
Aylardır bir MHP - AKP cilveleşmesi yaşadık.
Anayasayı değiştirip Tayyip Erdoğan’ın adı “cumhurbaşkanı”, aslı “başkan” olan bir koltuğa kurulması için MHP’den 14 milletvekili oyuna ihtiyacı vardı.
Belki başka koşullarda MHP sıkı bir siyasal pazarlık yürütebilir, AKP’nin karar verebilecek tek kişisinden çok daha zengin bir “ödünler sepeti” kapabilirdi.
Ancak MHP içinde Devlet Bahçeli’yi, kararları tartışılmaz bir başbuğ olarak kabul etmeyen, dahası partiyi iyi yönetemediğini söyleyebilen önce bir, sonra üç milletvekili daha çıktı ve genel başkanlık için kolları sıvadılar. Kocaeli dolaylarında “Asena” olarak ün salmış Meral Akşener, Kars - Ardahan dolaylarından Sinan Oğan, MHP’liliği babadan miras Ümit Özdağ ve şansı olmasa bile namı yürüsün hesabıyla Koray Aydın kazan kaldırdılar.
MHP başkanlığı için tuhaf bir yarış (yarış?) izledik. Her biri genel başkanlık için adaylık açıklamış dört siyasetçi birlikte hareket ettiler. Bahçeli’nin önlemek istediği kurultay için her biri kendi delegesini etkiledi ve sonuçta bir kurultay yapılsa aralarından hangisinin seçileceğinin belli olmadığı, ama Bahçeli’nin olamayacağının hemen hemen belli olduğu bir “kurultay delegesi çoğunluğu” elde ettiler.
Koltuğun elden gitmek üzere olduğu belli olunca Devlet Bahçeli ve ekibinin imdadına “Beştepe Saray”ı yetişti. Bağımsız (bağımsız?) yargı erki kanalıyla kurultay yapılamaz hale getirildi. Ardından zaten OHAL denen hukukun buzdolabına konduğu süreç başladı. Bahçeli’ye karşı çıkmaya cesaret etmiş ve epey de yol almış genel başkan adayları ya partiden tasfiye edildiler ya etkisizleştirildiler. Kimler partiden atıldı, kimler kaldı izlemedim. Gerek de duymadım. Görünen o ki Saray desteği ile Bahçeli koltuğu kurtarmıştı.
Ama bunun bir bedeli olmalıydı.
Oldu da...
Aylardır Erdoğan’ı Cumhurbaşkanı adı altında başkan kılacak anayasa değişikliği üstüne MHP - AKP cilveleşmesi izledik.
Kestirmeden gitmek varken bizi niye bu kadar oyaladılar bilemiyorum.
Sanırım eskilerin “zevahiri kurtarmak” dedikleri bir siyasal manevra çevrildi. Sanki MHP anayasa değişikliğini en ince ayrıntısına kadar tartışıyor; uzlaşmaya yanaşmıyor; Erdoğan ve ekibine kök söktürüyor görüntüsü verilmek istendi.
Bu satırlar yazılırken anayasa değişikliği teklifi Meclis’e henüz sunulmamıştı. Birkaç saat sonra sunulacak. Siz yazıyı okurken o değişikliğin ayrıntıları da resmen belli olacak. Ancak sızan bilgiler sanırım şunu yazmaya olanak veriyor:
Erdoğan ne istediyse aldı.
Başka bir deyişle MHP, Erdoğan ne istediyse verdi.
Ben de işte tam bu yüzden gelmiş geçmiş en kısa Tırmık başlığı seçtim:
AKMHP!..
***
Peki, bundan sonra ne olacak?
Hiiiiç!..
Bir yol kazası yaşanmazsa, ki yaşanacağa benzemiyor, Erdoğan düşünü gerçekleştirip bu ülkeye başkan olacak.
Adının Başkan değil Cumhurbaşkanı oluşu ancak kimi safdilleri kandıracak; AKP’li siyaset esnafına da “Başkan değil ki Cumhurbaşkanı” diyecekleri demagojiler için olanak sağlayacak.
Hemen ya da 2019’dan itibaren “başkanlığı”nı Erdoğan’ın yapacağı hükümette birkaç MHP’li yer alacak. Belki Devlet Bahçeli de “Başkan Yardımcısı” gibi bir namla onurlandırılacak.
Ama bu makyajlar AKMHP gerçeğini değiştirmeyecek...
