“Bir olalım, iri olalım, diri olalım, hep birlikte Türkiye olalım” diye yola çıktı.
Tek başına Türkiye oldu.
Zaman uçuyor. Seçim geliyor.
Dillerde yeni slogan:
“Bir olalım 21 olalım!”
Aleviliğin gönül çağrısı gibi.
Kafiyesi çok iyi, anlamı alengirli:
Hem AKP’nin yaşı.
Hem Diyarbakır’ın plakası.
Hem 42’nin yarısı.
“41 kere maşallah!” tan da fazlası.
Daha “ne ossun”?!
Ama dahası var:
21 bir kumar oyunu.
(Kumarhane literatürü “belli bir strateji ile oynanırsa” kazanma şansının yüzde 98’e bile ulaşabildiği “kâğıt oyunu” diye tanımlıyor.)
Teşbihte hata olmaz. “Kâğıt” demek “oy” demek.
Siyaset de bir kumar. Hadi bakalım kolay gelsin.
*
Zaman uçuyor. Kiralar gibi, çarşı pazarda etiketler gibi..
Ve cepdeki TL’ler gibi.
Ama zaman, her zaman paradan çok çok daha değerli.
Parayı çarçur ediyorsunuz. Saray’a maraya, çetelere metelere dağıtabiliyorsunuz.
Borç harç tekrar yerine koyabilir, faizle vaizle kazanabilirsiniz.
Yani belki kazanırsınız.
Ama zamanı geri kazanılmaz.
Zaman durdurulamaz. Depolanamaz. Birikmez. Geri getirilemez.
Geçip gitti mi, geçmiş olsun!
*
Zamanı yönetemeyen, parayı hiç yönetemez.
Ülkeyi ise hiç-hiç yönetemez.
Sonuç?
“Gelin bir el de 21 oynayalım!”
*
Adamın soyadı “Esad”. Bizim “Mes’ut” ile aynı sözcük kökünden. Yani “çok mutlu” demek.
Babası yıllarca Öcalan’a ve PKK’ye kol kanat germiş. Oğlu üstüne bir de “Esad.. Esad” yani “Mutlu mutlu” dolaşacak.
Öyle bir dünya yok. Kasımpaşa’da bile yok.
“Esad”ı “Esed” yapıyor.
İmam hatipdeki Arapça dersleri acaba top oynadığı günlere mi rastladı ki adamı sehven yüceltiyor:
“Esed”, Arapça “arslan” demek. (Bizim TDK’ye göre aslan da doğru arslan da. Ama bu tek harf ile bizim Reyiz, Baba Hafız’ın göz doktoru oğlu Beşar’ı arslanlaştırıyor.)
Ne demişti İsmet Paşamız “Yığınaklarda yapılan hata savaş meydanında düzelmez.”
Diplomasi de silahla değil, söylemle yapılan bir savaştır.
Nokta.
*
Dış politikada “sıfır sorun” lafını icat edip ardında yığınla sorun bırakan Ahmet Davutoğlu’nun boşluğunu Reyiz doldurmaya yönelmiş görünüyor.
ABD’nin efsane Dışişleri Bakanı Henry Kissinger’in
“Ortadoğu’da Mısır’sız savaş, Suriye’siz barış olmaz.!” görüşünü test ediyor.
Ama bizzat keskin diliyle elinin baş parmağı ile yürüttüğü Mısır ve Suriye karşıtı politikayı tersyüz ediyor.
Yakında 100 yaşını kutlayacak Kissinger’den daha şeytani bir diplomasinin peşine düşüyor:
“Ortadoğu’da Mısır’sız ve Suriye’siz barış da olmaz savaş da!”
Ya ne olur?
Göreceğiz.
*
Dış politika satrancını taşlarla değil ülkelerle oynayarak yürüten Kissinger hâlâ yazıyor konuşuyor, üretken.
Anılarında, Baba Esad’da “strateji dehası” diyor ve onu, “Arap Bismarck’ı” diye niteliyor.
Baba Esad’ın üstün “realpolitik” sezgisine, birikimine dünya âlem tanık oldu.
Soğuk Savaş yıllarında Sovyetler’in bölgedeki kayısız şartsız en sadık müttefiki olmayı becerdi.
Körfez Savaşı’nın en kritik dönemlerinde Arap Ligi’ne rağmen ustalıklı manevralarla ABD’ye açık destek verdi.
Ve “can düşmanı” İsrail’le aynı çizgiye düşmek pahasına Irak’ın karşısına geçmeyi ustalıkla başardı.
Oğul Beşşar Esad ihtisasını İngiltere’de yapmış bir göz hekimi. Babasının ani ölümüyle 34 yaşında 17 Temmuz 2000’de cumhurbaşkanı oldu.
Babasının oğlu olduğunu ülkesine “Arap Baharı” yaşatmayarak kanıtladı.
**
Yüz yaşını kutlamaya hazırlanan Kissinger, “dünya liderliği” üzerine yazdığı son kitapta 20. yüzyılın altı büyük liderinin diplomatik stratejilerini inceliyor.
Peşine düştüğü soru şu:
Dünyanın karşı karşıya olduğu zorlukları göğüsleyebilecek karaktere, zekâya ve liyakate sahip liderler tekrar çıkabilir mi?
Altı liderin hayatını inceliyor: Konrad Adenauer, Charles de Gaulle; Richard Nixon, Enver Sedat, Margaret Thatcher ve Singapur’u inşa eden Lee Kuan Yew.
21. yüzyılın liderlerini incelediği içini Recep Tayyip Erdoğan yok.
**
Kissinger’a göre “çığır açıcı liderler” yeni bir toplum düzeni inşa ediyor.
“Devlet adamı yaratılışlı liderler” ise mevcut şartları en iyiye ulaştırıyor.
Tayyip Erdoğan, çığır açıcı lider olmak için yola çıkmıştı.
Peşine, haydi sehven diyelim, FETÖ’yü de taktığı için “çığır açıcı lider” olma fırsatını kaçırdı.
