İçinde yaşadığımız acılı günler, ölen insanlar için tutulan yas, Ortadoğu’da iç savaş, köktendinci terör örgütleri...
Arap Baharı çok gerilerde kaldı, anlatılan masallar bitti, “bir varmış bir yokmuş” diyenler, namlunun ucunun gün gelip kendilerine döneceğini hiç düşünmemişti.
Kendi çıkarları uğruna Büyük Ortadoğu Projesi’ni gündeme getirenleri suçlayanlar bugün IŞİD’in Paris’i vurmasını, hayatı allak bullak etmesini bir türlü anlayamıyorlar.
Bu dağdağalı günlerde, geniş zamanın ufkuna yerleştirebilmek için tarihin takvimine bakmakta yarar var.
Tarihin takviminde 1789’a ulaşıncaya dek geriye saymak, ufuk çizgisinde yol alıp Fransız Devrimi’ne doğru yolculuk yapmak...
1789 Fransız devrimi patlıyor...
1792 İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirisi ilginç ama gerçek sömürgeci ruhun, ezenlere karşı ezilenlerin simgesi olarak göndere çekiliyor.
Burjuva sınıfı artık çok güçlüdür!
Köylü ve kentli halkı yanına çekmiş... Kitleleri peşinden sürüklüyor...
Burada yapılmak istenen şu:
“Devrim, kralı yıkacak, siyasal iktidarı soyluların elinden mutlaka alacaktır...”
Tarihin takvimi 1792’yi gösteriyor...
Fransa’da iktidar soyluların elinden alınıp, ilk cumhuriyet kuruluyor.
O günlerde biri ortaya çıkıp “22 yıl sonra krallık yeniden kurulacak” deseydi kim inanırdı?
Fransa 10 yıl çalkalandı.
Kan!
Terör!
Şiddet!
Giyotin!
Oysa halk güven ve huzur arıyordu...
Eh, general Napolyon bu fırsattan yararlandı ve askeri darbe yaptı.
Fransa darbeci bir generalle yönetilmeye başlandı...

*** 

1812 yılında çanlar kralların egemenliği için çalmamıştır general Napolyon’un darbesinden sonra...
Kimin için çalmıştır?
Tüm Avrupa’nın sömürücü ruhu, köhnemiş ve çürümüş düzenleri için çalmıştır.
Tehlikeyi sezinleyen krallar, korktukları için birleşip “Kutsal Bağlaşmayı” hayata geçirmişlerdir.
Zeki bir asker olan Napolyon, tam bu sırada Avrupa’yı dipten gelen bir dalga gibi vurmuş, ortalığı darmadağın etmiş, yıkıp geçmiş, askerler, işgal ettikleri topraklarda devrimin düşüncelerini tohum olarak serpmişlerdir...
Sonunda Napolyon yenilgiye uğradı... Fransa’da krallık ülkenin başına geçti, sarayda tahtına oturdu.
O zaman tarihin takvim yaprağı 1814’ü gösteriyordu.
Şaşırtıcı bir süreçti, dönüp dolaşılıp başa geliniyordu.
Aslında Fransız Devrimi, görünüşte yenilgiden yenilgiye sürükleniyordu tarihin takvim yaprağında.
1830’da başarısız bir deneme, 1848’de bir düş kırıklığı daha yaşandı.1871 yılında “Paris Komünü” büyük bir acıyla tarihe yazıldı.
19. yüzyılda “devrim ve karşı devrim” çatışması sürerken devrimciliğe sosyalizm boyutu eklendi. Yenilgilerle umutlar harmanlaştı; her yenilgi dökülen kan, başarının hayat damarı olarak tanımlandı.
Çünkü devrim köksüz değildir; tarihle bağlaşıktır.
Rönesans, Reform, Aydınlanma uygarlık tarihinin ürünüdür...

*** 

IŞİD’in Fransa ve Türkiye’yi hedef olarak seçmesinin, uygarlık tarihiyle yakından ilgisi var bana göre.
Çünkü bu örgüt uygarlık tarihine düşman!
Fransa, sömürgeci bir ruh taşısa bile uygarlık devriminin anayurdu...
1789 ve 1917...
İki önemli devrimdir!
İnsanlıkta geriye dönülmeyen bir yolculuktur. Napolyon’un da orduları vardı; Stalin’in, Hitler’in, Mussolini’nin orduları da...
Uzun tarihsel yolculuktur bu, belki bir gün uzun uzun anlatırım...
Yazıyı sonlandırmadan önce küçük bir not düşmek gerekiyor.
Tarih salt olup bitenlerden ibaret değildir. Tarihin takviminde kan, ölüm, acı yoktur sadece...
Geride umutla tazelenen büyük birikim vardır; geniş bir ufuk çizgisi, sevgi, özlem...
13 Kasım 2015...
Paris vurulsa da, onlarca insan katledilse de, insanlık uygarlık yürüyüşünü sürdürecek tarihin takviminde...