Üç haftalık aradan sonra dün bankaların yeniden açılmasıyla gözler bir daha Yunanistan’a çevrildi. İlk bakışta değişen çok fazla bir şey yok. Günde maksimum “60 Avro” çekmek yerine insanlar “kotalarını” haftada 420 Avro olarak toplu halde çekebilecek.
Yeni uygulamaya ATM önlerinde her gün kuyrukları önlemek için başvuruldu. Yurtdışına transferler de yalnız merkez bankasının izniyle olacak. Öğrenciler ile tedavi gören hastalar kuralın istisnası. Öğrenciler her sömestir dışarıya 5000 Avro çıkarabilecek. Hastalar da 2000 Avro transfer edebilecek.
Bu kısıtlamaların yanında “paket”te öngörülen yüzde 10’luk katma değer artışı da devreye girdi. Ve birden her şey pahallandı. Otellerde, turistlerin odalarının kapıları altından bir günden diğerine fiyatları etkileyen “yüzde onluk katma değer farkını” hatırlatan notlar bırakıldı…

Annenin ‘tragedyası’
Bütün bu olan biten öyle dramatik bir ortam yarattı ki, Başbakan Çipras’ın artık “yemeden içmeden” kesildiği bile söylendi.
İddiayı dillendiren bizatihi Başbakan’ın annesi.
“Son dönemde ne düzenli yiyor ne de uyuyor” diyerek oğlu nedeniyle “kendisinin de depresyona girdiğini” belirten anne Çipras: “Ülkenin yükünü sırtında taşıyor. Aklım hep Aleksis’te!” diyerek kaygılarını paylaşıyor.
Ama anne Çipras’ın feryadı hilafına Aleksis Çipras’a -tüm savrulmalara ve yaşanan olumsuzluklara rağmen- halkının desteği sürüyor.
Ya Çipras’ın kendileri için başka Yunan liderlerin yapmadığı ölçüde mücadele ettiğine inandıklarından, ya Merkel Avrupa’sına karşı Çipras’la tek yumruk olmak dürtüsünden, ya önlerinde hiçbir somut alternatif kalmadığını düşündüklerinden veya yorgun düştüklerinden seçmenler SYRİZA’ya hâlâ yüzde 42.5 oranında destek veriyor.
Öyle ki Yunanistan’daki son kamuoyu yoklamaları Çipras’ın ardında bugün mutlak çoğunluğun ağırlığının olduğunu gösteriyor.
Buna karşın muhafazakâr Yeni Demokrasi’nin oyları (yüzde 21.5) SYRİZA’nın yarısı kadar.
Merkezdeki To Potami (Nehir) yüzde 8’le üçüncü; Altın Şafak faşistleri yüzde 6.5’la dördüncü; Papandreou’nun tarihi PASOK’u yüzde 6 ile beşinci konumunda.
Hükümet ortağı milliyetçi ANEL ise nerdeyse erimiş; yüzde 3’lerde kalıyor.
Müzakerelerde elini güçlendirmek ve Troika şartlarını reddetmek için örgütlediği referandumda zaferi kazanıp, ardından bir şey olmamış gibi öncekinden ağır Troika şartlarına boyun eğen; bu yüzden Maliye Bakanı Varoufakis başta olmak üzere kilit bakanlarını feda eden, partide bir bölünmenin koşullarını oluşturan ve kabinede revizyona zorlanan Çipras tüm bu çalkantılara rağmen güçleniyor.

Krugman: Şoktayım!
Bu, dıştan bakanların anlamlandırabildiği bir tablo değil.
SYRİZA’ya kredi açan ve Çipras’ı destekleyegelen Nobelli iktisatçı Paul Krugman örneğin tüm bu olanlardan duyduğu derin düş kırıklığını açıkça belirtiyor. Ve dün yaptığı “flaş açıklamalarda”, “İtiraf edeyim ki Yunan hükümetinin (referandum akabinde Troika ile müzakerelerde) daha ehil olacağını sanmıştım. Yanılmışım!” diyor.
“Bir B planları olmadan bu iddialı çıkışı yapabilecekleri aklıma hiç gelmemişti. Bu benim için şok oldu!” diyen Krugman’ın sözleri, Çipras ve SYRİZA’nın Yunanistan sınırları dışında ne kertede kredibilite erozyonuna uğradığının kanıtı.
Krugman sadece örnek. Örnekler çoğaltılabilir.
Ülkedeki nabızla ülke dışı barometreler çakışmıyor.
Bu, kriz koşullarının dünyayla ne oranda farklılaşan bir iç dinamik yarattığını gösterirken, bir yandan da dışarıdan bakanların sürekli olarak “meşrebe göre” kıssadan hisseler çıkardığı “Yunanistan vakası”nın daha uzun süre tartışılacağını ortaya koyuyor.