New York’taki “Özgürlük Anıtı”nın dünyamıza ışık saçtığı, “özgürlüğün simgesi” olduğu söylenir.

Amerika’nın geçmişte ve günümüzdeki “özgürlük (!)” arayışını düşündükçe, tacından ışıklar saçan, hüzünlü bakışlı kadın heykelinin özgürlüğün ve barışın gerçek simgesi olamayacağını düşünüyorum.

ABD’nin, “özgürlük ve “demokrasi” adı altında başta Irak ve Suriye’de olmak üzere yerküremizde yaptıklarını artık herkes biliyor, nedeni ise sorgulanmıyor. Dünyaya meydan okuyan küresel güç ve onun temsilcisi Amerika, amacına ulaşmak için savaştan başka bir şey düşünmüyor.

BARIŞ MELEĞİ (!)

75 yıl önce, 6 Ağustos 1945 günü önce Hiroşima’ya, ardından 9 Ağustos günü Nagazaki’ye tarihte ilk kez atom bombasını acımasızca atan ABD’nin bu barbarlığını insanlık tarihi asla unutmayacak. Ünlü Rus Yönetmen Andrey Tarkovski, “Solaris” adlı filmde, “dünyayı kurtaracak şey, utançtır” mesajını vermişti. Ne acıdır ki bu mesaja aldıran olmuyor.

13 Ocak 2009 gecesi BBC televizyonundaki açıkoturumu izlerken, dünya kamuoyunu etkilemeye çalışan, “Barış Meleği!” İngiltere’nin eski başbakanı Tony Blair’e, Washington tarafından “özgürlük madalyası” verileceğini duyunca irkildim. Irak’ı kana bulayan, bir milyondan fazla insanın ölümüne neden olan eski ABD Başkanı George W. Bush’a da “özgürlük madalyası” verilmesinin yararlı olacağını düşünmekten kendimi alamadım. Irak’a sözde “özgürlük” ve “demokrasi” getiren Bush’un önderliğindeki “neo-con”ların desteğinde sürdürülen savaşın sonucunu hepimiz biliyoruz.

KÜÇÜK İNSANLARIN GÖLGESİ...

CNN televizyonunun o dönemdeki ünlü sunucusu Larry King, 15 Ocak 2009 gecesi Bush’un eşi ile birlikte yer aldığı programda kendisine, geceleri rahat uyuyup uyumadığını sorunca, gülümsemesi yüzünden hiç eksik olmayan Bush’un “Çok rahat uyuyorum” şeklindeki yanıtını dünya kamuoyu o gece ibretle  izledi. Yaptıklarından hiç pişman olmadğını belirten, ezilen insanlara ve uluslara tepeden bakan, onları aşağılamaktan zevk duyan Bush’un, televizyondaki bu görüntüsü gözümün önüne gelirken eski bir Çin atasözünü anımsamadan edemedim: “Bir yerde küçük insanların büyük gölgesi oluşuyorsa, orada güneş batıyor demektir.”

Bush yönetiminden sonra başa geçenler ve günümüzdekiler, yani dünyaya egemen olan bu ellerin ülkemize karşı ne kadar acımasız olduğunu biliyoruz. Kaderimizi bu ellere bağladığımız zaman ne büyük tehlikelerle karşı karşıya kalacağımızı iyi hesaplamamız gerekiyor.

NASIL GÜVENECEĞİZ?

Kuruluşumuzun ve kurtuluşumuzun resmi belgesi Lozan’ın 97. yıldönümünü kutladığımız bugünlerde Lozan’ı tanımayan ve her dem Sevr’i hortlatmaya çalışan Amerika’dan Türkiye’ye “tabanca namlusu” gibi dayatılan ve unutulduğu sayılan “Doğu sorunu”nun gündemde yer almaya devam ettiğini hatırlamak zorundayız.

Türkiye’ye karşı yaptırım kartını elinde tutan, Dedeağaç’ta, yani sınırlarımızda, deniz ve kara üsleri kuran, PKK-PYD-YPG terör örgütünün Suriye’deki siyasi uzantısı Suriye Demokratik Güçleri (SDG) ile petrol anlaşması imzalayan, Suriye’nin kuzeyinde bir Kürt devleti kurmaya çalışan, PKK/YPG terör örgütü ve uzantılarını kendi “kara gücü” olarak gören sözde “müttefikimiz” ABD ile bu bölgede ve Doğu Akdeniz’de “ortak işbirliği’ni, güven içinde nasıl gerçekleştireceğiz? ABD’ye nasıl güveneceğiz?

EMPERYALİST EŞGÜDÜM

Emperyalizmin tapınağının mimarları ve destekçileri ülkemize yönelik amaçlarını gerçekleştirmek için tam bir eşgüdüm içinde hareket etmektedirler. Türkiye’yi denetim altında tutan küresel projenin her dem gündemde olduğunu, ülkemizin “olmak ya da olmamak” sorunuyla karşı karşıya kaldığı bugünlerde New York’taki hüzünlü bakışlı kadın heykelinin, özgürlüğün ve barışın gerçek simgesi olamayacağına inanıyorum.

DAVER DARENDE
EMEKLİ DİPLOMAT-YAZAR