Halit Yıldırım’in akli dengesinde de sorun var ama otelin en sevilen en eğlenceli evsizi. Aslında canı istediği zaman gayet güzel her şeyi anlatıyor. Mesela uzun yıllar kullandıktan sonra alkolü bırakmasının ilginç hikâyesini “Sanki alkolün içinde bir şey vardı. Nasıl anlatayım bilmiyorum, alkolün içine bir su koymuşlar da tadı çok kötü olmuş gibi. Tiksindim. Sırf o kötü su yüzünden alkolü bıraktım” diye aktarıyor.

Halit, cadde ve sokaklarda dilencilik yapıyor. Kendi tabiriyle “Çalışıyor.” Otele getirilmeden önce siyah poşette getirdiği 50 kuruş ve 1 TL’lerden oluşan 750 TL’sini hiç unutmamış. Valilik çalışanlarına ve arkadaşlarına sürekli “Param nerde?” sorusunu yöneltiyor.

Halit’in de hikayesi diğer evsizlerinkiyle benzer. “Köprü altında yatıyorum” ben diyen Halit, 12 yaşından beri Ankara sokaklarında. Ailesini ekonomik güçlükler nedeniyle terk ettiğini söylüyor. “Onların yanına hiç gitmedim. Öyle ki babam iki kez evlenmiş. Onu da yeni öğrendim. Yenidoğan’dan bir kadınmış” diyor.

Halit, sokakta olsa da hiç çalışmıyor değil:

“Çalıştığım zamanlar da oldu. Bir dönem bulaşıkçılık yaptım, Kızılay’daki barlarda çalıştım. Fotoğraf albümü sattım. Hatta zabıta memurları beni çok iyi tanırdı. Önce bana ceza keserlerdi, sonra bırakırlardı. Şimdi de Antalya ya da İstanbul’da bir yerde, hamallık gibi bir iş bulmayı planlıyorum. Nereden gelirse artık.”

“Niye Antalya, ya da İstanbul?”

Halit bu sorunun yanıtını, yazın Ankara Valiliği’nin otelinde kalamayacak olmasına bağlıyor:

“Yazın ben deniz kıyısına giderim. Yine gideceğim. Akdeniz, Antalya...”