Kitaptan kilometrelerce uzaklara kaçsan, o güne değin bir sayfa okumamış olsan da bakarsın bir gün, hiç ummadığın bir yerde kitap gelip seni bulmuş...

Bursa’nın Mustafakemalpaşa ilçesine bağlı Demireli Mahallesi’nde yaşayan 73 yaşındaki çoban Necati Değirmenci’ye, merada koyunlarını otlattığı sırada, aynı mahallede doğup büyüdükleri Selçuk Tanaydın, Brezilyalı Paulo Coelho’nun, İspanya’dan Mısır Piramitleri’nin eteklerinde hazine aramaya giden Endülüslü çoban Santiago’nun yaşamını anlattığı Simyacı kitabını armağan ediyor. 

ÇOBANIN ÖYKÜSÜ

Ordan oraya gidip gelen Tanaydın armağan etmekle kalmıyor, kitabı Değirmenci’nin eline tutuşturup çektiği fotoğrafı basın dünyasına da dağıtıyor. Basın tez ayaklıdır, fotoğraf Coelho’nun eline de geçmiş. 

Burada sözü, Coelho’nun paylaşımının kendisini çok mutlu ettiğini anlatan Değirmenci’ye bırakalım: 

“Paylaşımı görünce çok sevindim. Kitap okumayı çok seviyordum ama gözlerim şimdi az görüyor. Fazla okuyamıyorum. O fotoğraftaki kitabı da yarıya kadar okudum. O sırada torunum gördü ve kitabı okumak istedi. Şimdi kitap torunumda, o okuyor. Bitirince bana geri getirecek. Zaten bana hediye edilirken ‘Sadece sende kalmasın, başkalarına da ver’ dedim. Coelho’yu görmeyi çok isterim...” 

GELİŞMELER

Coelho, Türkçenin de içinde olduğu 26 dile çevrilen Simyacı adlı romanını elinde tutan Türk çobanını gösteren fotoğrafı basına duyururken “Bir Türk çoban, Endülüslü bir çobanın anlatıldığı bir romanı okuyor” diye durumu açıklıyor. Simyacı’da ise Santiago adındaki Endülüslü bir çobanın İspanya’dan başlayıp Mısır’da sona eren yolculuğu anlatılıyor. Gördüğü bir rüyada sahip olduğu her şeyi ardında bırakan Santiago, yaşadığı serüvende hayal ettiklerine kavuştuğu gibi, hayatın nice gerçekleriyle de yüzleşiyor.

Yaşadıkları öylesine çekici ki Simyacı’yı okurken siz de onunla birlikte içinize doğru bir yolculuğa çıkacak, kitap boyunca karşılaşacağınız şu tür sözler üzerinde düşünmeden geçemeyeceksiniz:

“Her zaman şimdide yaşamayı başarabilirsen mutlu bir insan olursun.”

“Ben de herkes gibiyim. Dünya gerçeklerine oldukları gibi değil, olmalarını istediğim gibi bakıyorum.”

ÖNERİ

İki gün sonra demokratik düzenin sürüp gitmesi açısından oyumuzu vicdanımıza danışarak kullanmamızı zorunlu kılan bir seçim yaşayacağız. 

Okumayı yaşamının bir parçası kılan kişilere söylenecek sözümüz olamaz. Bilgi sahibi olmanın verdiği güven onlara kılavuzluk edecektir. 

Ama kırlarda koyun, keçi çobanlığı yapan insanımız oy verirken rastlantı sonucu da olsa görme gücü zayıf olmasına karşın armağan edilen kitabı ancak yarısına kadar okuyabilen çoban Necati Değirmenci’nin duyarlığını gösterirse, demokrasimize en büyük armağan olacaktır bu! 

Değirmenci Brezilya’ya gideceğine Coelho Türkiye’ye gelecektir...