3 maç geride kaldı, İsmail Hoca’nın bu takıma verdiği katkıyı bulmaya çalışıyorum. Geçtiğimiz sezonun deposunu tüketen bir Fenerbahçe var bu sezon. Bırakın üzerine koymayı yavaş yavaş geriye gidiyorlar. Şut atmak tamam, topu kanatlara taşıyıp ortalar yapmak o da tamam. Diego ile orta kulvardan çözüm aramak da tamam ama böylesine kapanan takımlara gol atacak pozisyon nerede? 29. dakikada Emenike’nin, 64. dakikada da Sow’un pozisyonları dışında hepsi boş. İlkyarı rakibini dar alana sıkıştırıp 18’e kolay giden ama golü bulacak beceriyi gösteremeyen bir F.Bahçe, ikinci yarıda tamamen bireysel kapasite ile dağınık, bilinçsiz ve disiplinden uzak olan dün oynayan F.Bahçe. Bazı oyuncuların özverileri ile penaltı ‘penaltı’ya sığınan Fenerbahçe.
Çok net bir şey var ortada. Fenerbahçe geçtiğimiz sezonun dinamizmini kaybetmiş. Aynı zamanda disiplin sorununu da daha artırmış. Emenike topuk pası verdi diye Emre’nin tepkisini alabilir ama dozu yanlış. Sonra tribünleri de bu hale sokarsınız. Önce ‘yuh’ sonra ‘alkış’. Yok ya..! Yemezler. O’nu böyle kaybedersiniz. “G.Saraylı olmayan ayağa kalksın” diye bağırıyorlardı ama Emenike’yi G.Saray taraftarı böyle bozamazdı.
Webo girdikten sonra Sow ile ileri uca yerleşince arkadan Alper, Emre ve Kuyt desteği ile yine bireysel çaba penaltıyı getirdi. Ama bunu sakın bilinçli kurgu falan sanmayın.
Fenerbahçe iyi oynamıyor. Derli toplu, bir kurgu içinde ne yaptığını bilerek hücum yapmıyor. Sadece evinde oynamanın avantajı ve başta Topal, Bekir ve Alves olmak üzere savunması ile oynuyor ki, onlar da son 5-10 dakika dağıldılar. Düşünün evinde 1-0 önde iken son 10 dakika kalesinde tehlikeler yaşayan bir Fenerbahçe’den bahsediyoruz. BÖYLE GİTMEZ!