LONDRA - Nasıl olsun ki! Prandelli’yi anlamak mümkün değil. Rakibe kendi yarı sahanda bu kadar boş alan bırakacak bir anlayış ile alana çıkması ne kadar anlaşılmaz ise Melo’yu stoper oynatıp, önüne defansif bir Sneijder monte etmek de bir o kadar abesle iştigal olmuş. Hazır görmediği için Sivas maçı kadrosuna almadığı Pandev’i, 4 haftadır 18’e bile koymadığı Telles’i 11’de çıkarması da öyle... Ben Galatasaray’da bu kadar istikrarsız bir teknik adam hatırlamıyorum. Bu takım ile 3 aydır berabersin, hiç mi çözemedin işi! Oysa ne güzel, Atletico Madrid özel maçında defansif bir anlayış sergileyip, gol yemediğin gibi rakibi kitlemiştin. Ne değişti o günden bu güne de böylesine dağınık bir Galatasaray yarattın!
Gece için ne temenni ettiysek, ne umduysak tersi oldu. “Takımın iyi ikisi Melo ve Chedjou” dedik, gollerde aciz kaldılar. “Muslera’ya iş düşmez inşallah” dedik, daha ilk yarıda 4 pozisyonda 3 gol yedi. Ama dön dolaş, onu yaz, bunu eleştir kapı her yönden Prandelli’ye açılıyor. İkinci yarıda 4’lü savunmaya dönüp Sneijder ve Melo’yu orta sahaya çekmek işin Arapçası! Adamlar 3 atmış, rüzgârı arkalarına almış, akıyorlar kaleye. Al sana 4 ve sonrası... Hemen döndüler kapalı savunma ve ani atak durumuna. Akın akın geldiler Galatasaray kalesine. Sen rakip kaleciyi attırıp, penaltıdan golü yapsan ne yazar: “Traş bitmiş!”
Yazık, gerçekten yazık! Böyle giderse Prandelli’nin o sevecen tarzı dışında hiç anımsanacak yanı kalmayacak. Böyle giderse Prandelli ilk yarıyı bitirir mi? Hiç sanmam!