Hava öğle saatlerinde sıcak, akşamüzeri serin.

Sonbaharın geldiğini Çankaya’da sokak aralarındaki kafelerin boş olmasından, çınar ağaçlarının sararmış yapraklarının kaldırımları kaplamasından anlıyorum.

Meclis henüz açılmadı ama Ankara hareketli günler yaşıyor... MİT-PKK kasetinin siyaseti gerdiği bir gerçek...

CHP lideri Kılıçdaroğlu’nun “Kim şerefsiz” sorusu, AKP’li Atalay’ın “fırsatçı” diye yanıt vermesi, Doğan Yurdakul’un eşi Güngör Yurdakul’un ölümü, Hopa’da çevre eylemi sonucu gözaltına alınıp tutuklanan çevrecilerin Erzurum’da yargılanması, Başbakan Erdoğan’ın Mısır’da “Laiklikten korkmayın” demesi ve Müslüman Kardeşler Örgütü’nün tepkisi...

Hopa’da “Dereler özgür aksın” eylemi ve Metin Lokumcu’nun biber gazı yedikten sonra kalp krizi geçirerek ölmesini hâlâ unutamadım. O acı yüreğimin derinliğinde yatıyor.

***

31 Mayıs’ta Başbakan Erdoğan Hopa’daydı... Çevreciler HES’lere karşı miting düzenlemişti. Olaylar çıktı. Gençler gözaltına alındı. Gençlerin çoğunluğu ÖDP’li ve Halkevleri üyesiydi...

Amaçları Hopa halkının suyunu ve yaşamını savunmaktı. Metin Lokumcu öldü. Gençler Hopa’da gözaltına alındı. Yetmedi Ankara’da da operasyonlar yapıldı. Bazıları tutuklandı.

Erzurum Özel Yetkili Cumhuriyet Savcılığı soruşturma kapsamında tutuklu bulunan 36 kişi hakkında takipsizlik kararı verdi.

Sanıklardan yedi kişi hakkında “Hopa faşizme mezar olacak”, “Mahir, Hüseyin, Ulaş, kurtuluşa kadar savaş” gibi sloganları nedeniyle “örgüt propagandası” yapmaktan dört-beş yıl hapis istemiyle dava açıldı.

Duruşmayı izleyen CHP İzmir Milletvekili Musa Çam’la konuştum...

Çam şöyle dedi:

“Hopa’da vuku bulan ve yargıya taşınan bir olayın Erzurum Özel Yetkili Savcılığı’nca soruşturulması ve bugün Erzurum’da bu davanın görülmeye başlanması akla, gazeteci Metin Göktepe, Şerzan Kurt ve Uğur Kaymaz davalarını getirmektedir.

Davayı uzak bir kente sürerek kamuoyunun dikkatinden kaçırmak isteyenlere karşı sessiz kalmak söz konusu olamaz.

Hem davanın hem de her tür adaletsiz yargılama pratiğine ilişkin uygulamanın kamuoyu nezdinde gündemde tutulmasını sağlamayı, yurttaşlara karşı öncelikli sorumluluğum olarak görüyorum.”

***

Benim ülkemde yaşamı, çevreyi savunanlar yargılanıyor...

Benim ülkemde temiz hava, temiz su isteyenlere nokta operasyonları yapılıyor...

Benim ülkemde siyanürlü altın çıkaranlara karşı direnenler “vatan haini” suçlamasıyla yargılanıyor...

Kaç yıldır oluyor bunlar?

Son 20 yıldır...

Türkiye’de en büyük çevre hareketini 1980’li yılların ortalarında, dönemin Aliağa Belediye Başkanı Hakkı Ülkü’yle Dikili Belediye Başkanı Osman Özgüven başlatmıştı ve o eyleme on binler katılmıştı.

Gerze’de, Kozak yaylasında, Fethiye’de, Köyceğiz’de sermayenin talan politikalarına karşı, HES’lere karşı, çokuluslu altın avcılarına karşı bir mücadele var.

***

Önceki gece Bolu Dağı’nı tırmanırken dolunayı gördüm... Gökyüzünde ürpertici bir alev vardı sanki...

Dün sabah çiçekli bir sabahın içinde uyandığımda, Doğan’ın eşi Güngör Yurdakul’un ölüm haberini aldım. Eşiyle son kez telefonla görüşmüştü Doğan.

Odatv iddianamesini okuyorum...

Şimdiye kadar iddianameden bir şey anlamadım. Bu ülkede gazetecilik yapmak, çevre eylemlerine katılmak “terör örgütü” üyesi olmaya yetiyor.

Odatv iddianamesi ortada... Ama mahkeme 2.5 ay sonraya duruşma günü veriyor...

Şimdi vicdanı olan yargıçlara, savcılara, siyasetçilere, yandaş, dindaş gazetecilere, hukukçulara soruyorum:

“Bu bir vicdan yarası değil midir?”

***

Soner, Ahmet, Nedim, Doğan, Barış ve diğerleri.

Doğan Yurdakul’un acısı...

İşkencenin, hapisliğin ne olduğunu çok iyi bilenlerden biri de benim!

Bunu Başbakan Erdoğan’ın da bilmesi gerekir...

Bir öç alma duygusuyla hukukun üstünlüğü, adalette eşitlik sağlanamaz...