Yaklaşık bir hafta sonra 99. yaşını tamamlayacak olan Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunda çizilen yol çok belirgindir: Çağdaş uygarlığa ulaşmak.

Uygarlık dendiğinde; aklı önceleyerek, bilim ve ülke yönetimi başta olmak üzere yaşamın her alanında özgürlükleri sağlamanın ve hakları tanımanın ortamını yaratmak, dahası bu ortamı geliştirerek sürdürmek anlaşılır.

Ne yazık ki Türkiye, uzun süredir, çağdaş uygarlık anlayışından, dolayısıyla özgürlüklerden, demokrasiden ve kazanılmış haklardan giderek uzaklaşan bir ülke konumuna düşürülmüştür.

AKP siyasal iktidarı, başka bir deyişle Cumhur İttifakı, insan haklarından tutun, temel özgürlüklere değin birçok uygarlık kazanımını adeta yok ederek toplum üzerinde ağır bir baskı rejimi kurarak başta kalmayı hedeflemiş görünmektedir.

Cumhur İttifakı, çağdaş özgürlük anlayışının en önde gelen ilkelerinden biri olan basın özgürlüğünü kısıtlayarak, yıllardır uyguladığı sistemli baskılara bir yeni halka daha eklemiştir. Meclis’teki muhalefetten ve toplumdan yükselen demokratik karşı çıkışlara tümüyle kulağını kapatarak sansür yasasını kabul etmiştir.

Bu yasa özetle; “Halkı yanıltıcı bilgiyi alenen yaymak” gibi bir yeni suç tanımı oluşturmuş, sosyal medyadaki eleştirileri “dezenformasyon” kılıfıyla suça dönüştürülebilecek bir uygulama alanı getirmiştir. “Yalan haberi yapanın yanı sıra yayan” ifadesiyle kime göre, neye göre yalan olduğu dahi belirsiz içerikler için haberi yapanların ve bunu paylaşanların da baskı altına alınması istenmektedir. Böylece, sosyal medya paylaşımları yüzünden yurttaşların ve gazetecilerin ağır ceza istemiyle yargılanmalarının yolu açılmıştır.

Sansür yasası, bu haliyle ülkemizde olduğu gibi tüm dünyada da kayda değer tepkilere, olumsuz yorumlara neden olmaktadır.

Sansür yasasının, çağdaş uygarlık hedefini benimsemiş Cumhuriyeti, Abdülhamit istibdadının karanlık kuyusuna iteceği bellidir.

Bunun nedeni de siyasal iktidarın önümüzdeki seçimi kazanabilmek için kendisine dikensiz gül bahçesi yaratma çabasıdır.