“Devlet gemiye, halk da suya benzer;
gemiyi taşıyan sudur ama gemiyi deviren de sudur…” (x)
Adalet olmayınca Konfüçyüs haklı çıkıyor.
Futbolda da alınan son kararlar, kalbinde azıcık vicdan taşıyan herkesi “yaraladı”!
Zaten Türkiye’de olup bitenleri Ahmed Arif yıllar önce özetlemişti.
“Vurulsam kaybolsam derim,
Çırılçıplak, bir kavgada,
Erkekçe olsun isterim,
Dostluk da, düşmanlık da
Hiçbiri olmaz halbuki..”
Erkekçe olmuyordu bu ülkede gidiş maalesef. “Hırsız bendense, suçsuzdur” ahlaksızlığı devam edip gidiyordu. Oysa öyle olmalıydı!
Adalet herkese aynı işlemeliydi.
Bu hafta Beşiktaş için “şans” kapıyı çalmıştı. Zayıf rakibinden alacağı 3 puan iki katı değerindeydi. Ancak ilk yarı geçildiğinde eşitlik bozulmamıştı. Bunda Beşiktaş’ın golcülerinin beceriksizliği birinci etkendi. Quaresma’nın takımdan “eksiltilmesinin” nedeni de açıkça belli oluyordu. Beşiktaş’ta o “nokta ortalar” yoktu. Talisca’ya atılan bir ara pas golü getirdi.
Futbol takım oyun olduğu için içinde doğal olarak sosyalizm vardı.
Ancak golcüler biraz bencil olmalıydı. Az bişi bencillik iyi gelirdi insana!
Fakat Negredo’nun gol bölgesinde pas paylaşımlarını görenler ise Negredo’yu “Sovyet Kolhoz (kollektif tarım işçisi)” üyesi sanabilirdi(!) Nitekim o yerini Love’a bıraktı.Skor olarak daha farklı olması gereken maç 80. dakikaya girildiğinde 1-0. Talisca yerini Oğuzhan’a bıraktığında maçın da sonuna geliniyordu. Golü yiyene kadar top oynamayan Gençlerbirliği ise sonlara doğru “bir şeyler” yapmak istedi ama Beşiktaş’ın karşısında gerçekten zayıf bir ekipti.
Son günlerde olup bitenlerden etkilenmiş olmalılar ki Beşiktaş taraftarında bir bütünlük yoktu. O ateşli taraftar İnönü’de değildi. Tribünlerin bir tarafı başka bir tarafı başka“konuşuyordu”!
Maçın son dakikalarında ise bildiğiniz gibi adrenalin patlaması vardı.
Bitiş düdüğü ile Beşiktaş taraftarı canlandı. Ve şair bir kez daha haklı çıktı “Ne olacaksa” her şey “erkekçe” olmalıydı!