Altılı masa, son toplantısını yapıp anayasa taslağını da hazırladığına göre geriye ne kaldı? Adayı açıklamak! Herkes yüreği ağzında bekliyor. Altılı masa, “Verin seçim tarihini, açıklayalım adayı” diyor ama giderek kim olacağı belirginleşiyor.
İki görüş var: Altılı masanın en büyük partisi Kılıçdaroğlu’dur. Bu birlikteliği başlatıp harekete geçiren ve bugüne kadar yürümesine en çok gayret eden de o oldu. Tıpkı yerel seçimler öncesi İYİ Parti ile Millet İttifakı’nı kurup 11 büyükşehir belediyesini kazandıkları ve en önemlisi İstanbul’u aldıkları gibi somut bir başarı örneği var önlerinde. Üstelik yeni anayasada çizilen başkan adayı profili de en çok ona uyuyor: 7 yıllığına ve bir kez seçilecek ve seçildikten sonra siyaseti bırakacak. İmamoğlu çok genç, bunu ister mi? Akşener bile “Ben başbakan olmak istiyorum” diye yolunu belli etmedi mi? O masada bu tarife uyan başka biri yok. Herhalde başkasını da dışarıdan bulup aday yapmayacaklar? Demek ki aday Kılıçdaroğlu’dur.
Bu gerekçelerin hepsine karşı çıkanların da söyledikleri yabana atılır gibi değil: Bu son derece kritik bir seçim ve bir iki puan değil, gözle görülür bir farkla alınması lazım. Yoksa kaos olur. Bunu da Kılıçdaroğlu ile yapmak çok kolay gözükmüyor. Seçmen profiline baktığınız zaman, daha genç, Sünni ve heyecan verecek bir lider adayı gerekiyor.
MEVCUT LİDER ÇÖZÜM MÜ?
Şöyle: Şu anda ülkeyi yöneten bir tek adam var. Kendine palto diktirir gibi bir sistem, “Türk usulü başkanlık” sistemi icat etti ve sonuçları ortada. Bu sistemin nimetlerinden yararlanan küçük bir müteahhit ve dost akraba kontenjanından atanmış maaşlı azınlık dışında mutlu olan yok. Nepotizm, büyükelçi atamalarından hâkim, savcılara, akademiye kadar her yere sirayet etmiş durumda. Onun dışında herkes rekor kıran enflasyondan, güvensizlik ortamından, geleceğe umutla bakamamaktan dolayı kaçacak yer arıyor da alan yok. Bu iktidarı ve başındaki tek adamı, onun için yaratılmış sistemi değiştirmek için bunlar yeterli bir neden değil mi? Sadece bir başkan seçmeyeceğiz ki bir yönetim sistemi seçeceğiz. Mevcut olanı seçersek sistem aynen devam edecek. Diğerini seçersek, parlamenter demokratik sisteme geçişe oy vermiş olacağız.
İKİDEN BİRİ
Gelen sandığa iki kişiden birinin adını koyup atacağız. Bu seçimi yaparken hangisi daha iyi diye mi düşüneceğiz, yoksa hangisi kötüydü, aman ona vermeyeyim diye mi? Seçmen nasıl bir insan ki öteki çok canımı yaktı ama bu da Alevi mi diyeceğiz? Rizeli değil, Tuncelili diye mi yüz çevireceğiz? Bunu Kılıçdaroğlu güzellemesi yapmak için söylemiyorum. Benim adayım “kim olursa olsun” kişisidir. Yani A kişisiyle B kişisi arasındaki tercihim, A kişisi olmasın da karşısındaki kim olursa olsun tercihi ki yalnız değilim, yüzde 55’i bulduk! Bunun saçı dökülmüş, öteki sert bakıyor, beriki kedi sevmiyor, böyle bir lüksüm yok? 20 yıldır yaşadığımı, hele ucube başkanlık sistemindeki ekonomik çöküşü; hak ve özgürlüklere baskıyı yaşamaya asla devam etmek istemiyorum!
NE İSTİYORUM?
İnsan onuruna yakışır şekilde yaşamak istiyorum. Adalet istiyorum. Çocuklar okula aç gitmesin istiyorum. Haksız yere tutuklu, mahkûm olanlar çıksın, asıl şiddet uygulayıp, hak edenler salıverilmesin, toplumdan tecrit istiyorum. Manipülasyon yapmak için iktidar tarafından beslenen medya olmasın istiyorum. Ormanlar, zeytinlikler, madencilere peşkeş çekilmesin, işçiler kömür madenlerinde ölmesin istiyorum. Teröre şehit vermeyelim, işsiz gençler ölüme gitmek için askere yazılmasın istiyorum. Kadına şiddete son verilsin, buna karşı çıkan kadınlar sokağa çıkınca şiddetin âlâsını yaşasın istemiyorum. Sağlık çalışanları şiddete maruz kalmasın, hayvanlara eziyet, sistemli itlafa dönüşmesin, canlıların yaşam hakkı korunsun istiyorum. Bu listeyi sonsuza kadar uzatabilirim ve mevcut başkanın bunun tersini yapmaya devam edeceğini biliyorum. İşte bunun için seçim sandığı geldiğinde o kişinin karşısında kim varsa ona oy vereceğim. Bu kadar basit?
