Bir imparatorluğun bitiş tarihidir.
Bir Cumhuriyetin kuruluş tarihidir.
23 Nisan 1920.
Türkiye Büyük Millet Meclisi kurulmuştur.
Hilafet ordusunun tehdidi altında, kışkırtılmış yerel isyanlarla uğraşarak, vatanı kurtarmak uğruna her tehlikeyi göze alarak, Türkiye Büyük Millet Meclisi kurulmuştur.
Ülkenin geleceği de “çocuklara emanet edilmiştir”.
23 Nisan Çocuk Bayramı’nın anlamı da budur.
BİR DÖNÜŞÜMÜN KİLİT TAŞI
15 Mayıs 1919’da Yunan ordusu İzmir’e ayak bastı.
19 Mayıs 1919’da Mustafa Kemal Samsun’a çıktı.
Yunan ordusu Ege’de ilerliyor.
Halk savaş yorgunu, esnaf işinin derdinde, karşı koyma gücü zayıf.
Halife Sultan, sarayında saltanatının derdine düşmüş.
Halife Sultan “millici hareketi” boğmanın peşinde.
Halife Sultan, “hilafet ordusu” kuruyor, halkı isyana teşvik ediyor.
İngilizler, Fransızlar, İtalyanlar Türkiye’yi işgal edip paylaşmak için anlaşmışlar.
İngiltere, Yunan ordusunu Anadolu’yu işgal için destekliyor.
Ama işte karşılarına gene Mustafa Kemal çıkıyor.
Çanakkale’de yarbay, şimdi general.
Asi general Mustafa Kemal, “Kuvayı Milliye”nin başında gene karşılarına çıkıyor.
“O” kesin kararlı, engel tanımıyor, zorlukları aşıyor, hedefine hiç şaşmadan azimle yürüyor.
Hedefi mi?
BİR: Halife Sultanın iradesini “HALKIN İKTİDARI”na devrediyor.
İKİ: İstanbul’daki Saray’ı reddediyor, Ankara’da Meclis binasını yeni iktidarın merkezi yapıyor.
ÜÇ: Halife Sultan’ın yetkilerini kaldırıyor, Meclis’in seçilmiş başkanına devrediyor.
DÖRT: Saltanatın kaldırılması yoluna girilmiştir.
BEŞ: Artık Cumhuriyet ilan edilecektir.
ALTI: Hilafet de kaldırılacak, LAİK CUMHURİYET yeni devletin temel ekseni olacaktır.
23 Nisan 1920, Türkiye Cumhuriyeti’nin kilit taşıdır.
KUVAYI MİLLİYE ZABİTLERİ
Bu zafer, “Kuvayı Milliye zabitleri”nin zaferidir.
Mustafa Kemal de o zabitlerin başkumandanıdır.
Hâki üniformaları içinde, kemerlerine takılı tabancaları, yanlarında asılı harita çantaları ile yağız yüzleri, yorgunluğa meydan okuyan gövdeleri ile savaşan yiğit zabitler.
Cepheden cepheye koşan savaşçılar.
Tabancalarındaki son kurşunu kendilerine saklayan korkusuz yiğitler.
İşte, Mustafa Kemal onların içindedir, onların önündedir.
Ve zafer elbette onların olmuştur, onların olacaktır.
ULUSAL BAYRAMLARIN SIRRI
“Egemenlik ulusundur.’
“Hayatta En Hakiki Mürşit İlimdir.”
29 Ekim 1923’te Cumhuriyet ilan edildi.
Cumhuriyet halkın iktidarıdır.
Bu anlamıyla demokrasiyi de içinde taşır.
Ama Cumhuriyet de demokrasi de onu hak edecek bir bilinçle kurulur ve yaşatılır.
Çocukların önemi buradadır.
23 Nisan’ın aynı zamanda “Çocuk Bayramı” olması, geleceğin çocuklarının bilinçli yetişkinler olması hedefini gösterir.
19 Mayıs “Gençlik ve Spor Bayramı” da gençlerin Atatürk tarafından gösterilen Cumhuriyet hedeflerinin korunması amacına yöneliktir.
30 Ağustos Zafer Bayramı, ulusal ordunun büyük zaferinin simgesidir.
29 Ekim Cumhuriyet Bayramı ise Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş bayramıdır ve bütün yurttaşlara emanet edilmiştir.
Ulusal bayramların sırrı buradadır.
Hepsi birbirinin tamamlayıcısı, hepsi bu kutsal yolun taşlarının simgeleridir.
EMANETİ KORUMAK MI?
Ne yazık ki bugün bu emaneti gereği gibi koruyamadığımızı kabul etmeliyiz.
16 Nisan 2016’da yapılan referandumla “Tek Adam yönetimi” bu ülkeye “cebren ve hileyle” kabul ettirilirken egemenlik de ulusun elinden alındı ve Tek Adam’a devredildi.
O referandumda yapılan hile ve çalınan oylar bu değişikliğe “HAYIR” diyen oylar kazanmışken “EVET”e çevrildi.
Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin bazı yetkileri Tek Adam’a verilmiş oldu.
Bakanlar, Tek Adam’ın memurları durumuna getirildi.
BÖYLE Mİ KALACAK?
Elbette HAYIR.
Elbette böyle KALMAYACAK.
KUVAYI MİLLİYE gene harekete geçecek.
Yeni bir seçimle gene ulusal bayramlarımız coşkuyla kutlanacak.
23 Nisan 1920 gene kutlanacak.
19 Mayıs 1919 gene Samsun’a çıkışın tarihi olacak.
30 Ağustos’ta gene düşmanı denize dökeceğiz.
29 Ekim 1923’te gene LAİK CUMHURİYETİMİZİ nasıl kurduksa 2023 yılında da öyle kutlayacağız.
Biz hepimiz “Kuvayı Milliye”nin erleriyiz.
Böyle bilinsin...
