İnsanlık, ırkçılık, suç, ceza, darbecilik... Yasal, yasadışı dinlemeler, Ankara’da ABD Büyükelçiliği’nin önünde canlı bomba...
Kısa bir sürede teröristin kimliğinin açıklanması:
“40 yaşında, DHKP-C’nin Köln sorumlusu Ecevit Şanlı...”
İstihbarat birimlerimiz DHKP-C örgütünün içini dışını çok iyi bilir...
Örgütsel gücünün kalmadığını sanıyorduk, demek ki varmış.
Canlı bombanın Almanya’dan Türkiye’ye geleceği biliniyormuş.
Gelmiş!
Ankara’da eylemini gerçekleştirmiş...
Hem terörist hem de güvenlik görevlisi Mustafa Akarsu parçalanarak yaşamını yitirmiş.
Teröristin Türkiye’ye geleceği bilindiği halde, güvenlik birimleri nasıl oluyor da gelişini saptayamıyor?
Cumhuriyet dün haberi manşetten verdi:
“İstihbarat uyudu mu?”
Aynen öyle olmuş, istihbarat uyumuş...
Terörist alnındaki benden tanınmış!
Olay bu denli basit...
Her zaman altını çizerim:
“Terör bir insanlık suçudur, nereden gelirse gelsin lanetlerim!”
Hele bu çağda terörle bir yere gelinmez...
Neyse ki Başbakan Erdoğan Habertürk’te Fatih Altaylı’ya örgütün adını açıkladı da bu eylem Silivri’nin üzerine atılmadı bizim yandaş, dindaş medyamız tarafından.

Hasdal’da, Maltepe’de kaç tutuklu ve hükümlü komutan, subay, astsubay var sayısını bile hesaplamadım...
Önce eski Genelkurmay Başkanı emekli Orgeneral İlker Başbuğ var “terör örgütü lideri” olduğu savıyla...
Suçlu var suçsuz var!
Hasta var, hasta olmayan var...
Milletvekili var, milletvekili olmayan var...
KCK’li var!
Bilim insanları var, tutuklu tutuksuz yargılanan...
Gazeteciler var, sayıları 80 olan.
Düşünüyor musunuz, katliamcı Alparslan Arslan’la birlikte yargılanıyor, TSK’nin başı olan Başbuğ Paşa!
Ne diyor Başbakan Erdoğan, Fatih Altaylı’ya:
“Teröristi bile bir kapıdan alıp diğer kapıdan bırakıyorsun, Genelkurmay Başkanı’nı, milletvekillerini tutuksuz yargıla arkadaş...”
Yalaka medya suçluyla suçsuzu aynı torbaya koydu...
Terörle mücadele eden TSK’nin komutanlarını çoktan terörist ilan ederken, niçin susmuştu Erdoğan?
O zaman konuşsaydı Türkiye bugün büyük bir ayrışmaya gitmezdi...
Kimsenin suçlular yargılanmasın dediği falan yok...
Elbet yargılansın!
Bir koşul var sadece: Uyduruk kanıtlarla, telefon dinlemeleriyle değil, gerçek kanıtlarla...
İçler acısı mektuplar yayımlıyor Cumhuriyet, zindanlardan gelen...
İnsanın vicdanı sızlıyor, içi acıyor!
Başbakan Erdoğan’ın yıllar sonra bir gerçeği görmesi elbet sevindirici.
Yalaka medya da gazetecileri, aydınları, sanatçıları hedef göstermekten, muhalifleri “darbeci” olarak yaftalamaktan umarım vazgeçer...

Bugün pazar...
Umutla umutsuzluk!
Sevgiyle aşk!
Hüzünle ayrılık...
Maviden alacakaranlığa uzanan aydınlık bir çizgi.
Şafak vakti!
Bir annenin evinin odasında Mehmet’ine bakan görüntüsü.
Şırnak’ta, İdil’de kuşların kanatları üzerinde çığrışması...
Zaman geçiyor, farkında mısınız?
Şehit haberlerini duymuyorum artık.
Alaca bir şafakta uyanmıyorum...
Hüzünlerim acıya dönüşmesin istiyorum.
İlkyaz sürgün versin ülkemin coğrafyasında...
Akan kan dursun, barış gelsin!
Ayrımcılık bitsin.
Nice yiğitlerimizi, aydınlarımızı, emekçilerimizi, gençlerimizi yitirdik terörden.
Kana kan intikam diyerek nice ölümlere tanık olduk.

Görkemli ülkemin dört bir yanında ışıklar yansın, sevgimiz çoğalsın...
Türkülerimiz, şarkılarımız ortak bizim...
Kültürümüz ortak!
Haydi yaşama sarılalım birlikte...
Dünyanın bir ucundan bir ucuna mavi sularda yelken açalım...
Düşlerimizi çoğaltalım insanlık adına!
Bilir misiniz sisler iz bırakmaz hayatta...