İçişleri Bakanı Soylu’nun yaptığı deprem tatbikatlarının “fos” çıktığını 6 Şubat depremiyle bizzat yaşayıp gördük. Sonuç tam bir facia.
Altılı masa da Soylu’ya özenmiş olacak ki adına deprem tatbikatı mı yoksa deprem simülasyonu mu demek lazım bilemedim ama bir depreme ne kadar hazırlıklıyız tarzında bir deneme yaptı. Ama bu simülasyon ya da tatbikat gösterdi ki muhalif seçmen AFAD ve Kızılay’dan daha hızlı bir şekilde duruma el koyarak hasar oluşmadan Millet İttifakı blokunu hasarsız ayakta tutmayı başardı.
Her işte bir hayır vardır. Bu deneme de gösterdi ki altılı masa sarsıntılar olsa bile kolay kolay yıkılamaz. Çünkü arıza çıkarma kotaları doldu. Dere geçildi artık çayda boğulacak kadar acemi değiller. Bu depremin hasarsız atlatılması toplumda moral ve motivasyonu tavan yaptırdı. O nedenle de bir anlamda hayırlı bile oldu denebilir.
Millet İttifakı tabanında moral ve motivasyon tavan yaparken Cumhur İttifakı’nda, hele de yandaş medyada ne moral bıraktı ne de motivasyon. Tam da seçime kadar üstünde tepineceği konu çıkmıştı ki üç günde kuş olup uçtu. Şimdi ellerinde kala kala tek argüman kaldı. HDP’nin Kılıçdaroğlu’na desteği. İki ay boyunca bununla oyalanıp dursunlar. İki yılı Abdullah Gül’ün olası adaylığını tartışarak geçirdiler. Onlara sözde muhalif liberal kalemler de eşlik etti. Umut dünyası işte; bu konuyu köpürterek Gül’ün adaylığını sağlayacaklarını umdular. Gül konusu bitince bu kez iki belediye başkanı ile Kılıçdaroğlu’nu yarıştırarak masada ve CHP içinde çatlak yaratmayı amaçladılar. Koskoca iki yılı sadece tek bu konuyu tartışarak geçirdiler. Sadece bu konuda da olsa istikrarlı olmaları gözyaşartıcı.
Bu saatten sonra Kılıçdaroğlu’nun mezhebini de konu edemezler. Sağ olsun çakma muhalifler bu argümanı onların yerine sakız gibi çiğneyip tüketti. Yandaş medya gibi çakma muhalifler de siyasetin rulet masasında bütün fişleri tek bir adaya yatırdıkları için boşa düştüler. Şimdi ufaktan yanlama manevraları başladı. Yandaş medya mensupları halen şaşkınlığı üzerinden atmış değiller ama bir süre sonra onlar da yanlama hamlelerine başlayacak. Ama o kadar panik olmasınlar, yeni dönemde de uçakta ya da özel toplantılarda yerleri hazırdır endişeye mahal yok. Rüzgârgülleri her dönemde el üstünde tutulur.
PROVOKASYON TERS TEPER
Cumhurbaşkanlığı konusunda papatya falı açanların büyük bir kısmı yanıldı. Beklentim o ki “Kılıçdaroğlu ile bu seçim kazanılmaz” argümanları da çökecek. Bu konuda genç seçmen takım tutar gibi parti tutan ailelerini ikna edecek. Hafta içinde Hatay’dan Adana’ya dönüşte havalimanına götüren aracın şoförünün “Üniversite öğrencisi oğlum bu seçimde Kılıçdaroğlu’na oy vermemiz için bize yemin verdirdi” sözleri gençliğin değişim isteğini gösteriyor.
Bizim gazeteci milleti “Ben demiştim” demeyi pek sever. Kılıçdaroğlu’nun adaylığı konusunda da bu söylemi kullanan meslektaşlarımız birbiriyle yarışıyor. Eh madem öyle bu kez modaya biz de uyalım bari. Daha Abdullah Gül’ün adaylığı tartışılırken, Muharrem İnce henüz CHP’den kopmamışken, 11 Temmuz 2020 günü “Tek umut Abdullah Gül” başlıklı yazımızda “Adaylığa soyunanların hesap etmediği bir şey var. Ya Kılıçdaroğlu aday olursa?” diye yazdığımızda CHP içinden de “Hayatta olmaz” diyenler çıkmıştı.
Sonuçta Kılıçdaroğlu, yol üstündeki taşları ustaca temizleyip, barikatları atlayarak adaylığını ilan etti. Artık eski defterleri karıştırmanın âlemi yok. Herkes ülkenin selameti için beyaz bir sayfa açıp seçime odaklanmalı.
AKP iktidarı da önceki seçimlerde başvurulan yöntemleri aklına bile getirmemeli. Millet artık her türlü provokasyona şerbetli. Tetikçi kim olursa olsun tetiği çektireni tanıyor. Ters teper ona göre...
