Siyasette mucize diye bir şey yoktur. Atılan her adım toplumsal karşılıkla ölçülür. Bu karşılığın da genel kabul gören bir gerçekliği vardır.Örneğin şu saptamalar siyasetin anayasa maddeleri olarak kabul edilebilir:
-Siyaset umut üretme sanatıdır. Umut üreten kazanır.
-Her ekonomik krizin siyasal bir karşılığı vardır.
-Vaatlerini yerine getiremeyen iktidar, gider!
AKP, genel siyaset doğrularını elinin tersiyle itti, kendi “doğrularını” üretti. Bunlar da mucize gibi bir şey.
Şöyle bir soru sorsak:
-Halkı fakirleştikçe iktidarı güçlenen bir ülke var mıdır?
Demokrasisi rayına oturmuş bir ülke-de böyle bir soruya yanıt aranmaz. Sormak bile abestir, bizde serbesttir. Zira yaşıyoruz!

***

Bu bağlamda AKP’nin yarattığı mucizeleri sıralayalım:
Emeklilerden başlayalım... Enflasyonun yıllardır iki haneli olduğu bir ülke düşünün... Emekli olanların maaşları her yıl düşüyor. 2008 yılında emekli olan bir kişiye bağlanan maaş ortalama bin beş yüz lirayı geçerken, her yıl düşürülen maaş bağlama oranlarıyla bugün bin liranın altına indi.
Toplumun en geniş kesimi olan emeklilere maaş bağlama oranı düşüyor, bunu yapan iktidarın oy oranı yükseliyor.
Buna mucize denmez de ne denir!
Enflasyon rakamları en sıcak örnek. İşvereninden asgari ücretlisine her kesimin kabul ettiği gerçekçi enflasyon yıllık yüzde 30’un üstünde. Rakamlar kasım ayında da arttı. İktidarın ilan ettiği enflasyon oranı ise yıllık yüzde 20. Kasım ayında da düşmüş. Fiyatlar füze gibi yükseliyor, enflasyon ise düşüyor.
Buna mucize denmez de ne denir!
Hayat pahalılığının en ciddi hissedildiği tüketim, ekmek. Yüzde 3-5’lik artış bile sofraya yansıyor. Bütün girdiler artıyor, ekmek fiyatı artmıyor. Nasıl oluyor? Şöyle:
Fiyat sabit tut, gramı düşür.
Aslında fiilen zam yapılmış oluyor ama, halk adet olarak bakıyor. Ekmekler o kadar hafifledi ki, yakında torbadan sofraya bırakırken düşmeyecek, havada asılı kalacak. Al sana Newton’un yerçekimine meydan okuyan bir AKP icraatı. Halkın ekmeği küçülecek, iktidarın oyu büyüyecek.
Buna mucize denmez de ne denir!
Türkiye’de vergi sistemi öteden beri şu ilke ile işler:
Vergiyi vereni mahvet, vermeyeni affet.
AKP bunu katmerledi. Vergi borcu milyarı aşan holdinglerin tüm borcu silindi, normal vergi borcu olan esnafsa piyasadan silindi.
Kamuoyu yoklamalarına göre bu kesimin oy kullanma eğiliminde büyük değişiklik yok.
Ödediğin vergi kadar, oy veriyorsun. Buna mucize denmez de ne denir!

***

Önümüzdeki yerel seçimler, bu mucizelerin sonuçlarını ortaya koyacak.
Girişte vurguladığımız siyaset kuralları bir yana...
Eğer muhalefet böyle bir iktidara karşı seçenek haline gelemezse...
Bu da bir muhalefet mucizesi olur!