“Halkın ekmeğidir adalet.”

Bertold Brecht bir şiirinde böyle diyor!

“Bakarsınız bol olur bu ekmek / Bakarsınız kıt. / Bakarsınız doyum olmaz tadına / Bakarsınız berbat / Azaldı mı ekmek, başlar açlık / Bozuldu mu tadı, başlar hoşnutsuzluk boy atmaya.”

Adalet, yargı, hukuk!.. Boş sözler oldu. Sen, istediğin kadar “demokrasi” diye sayıkla!..

Hem de ileri demokrasi diye...

Bunu diyenin aklına şaşmak gerekir. Yalanın daniskasıdır bu söz... Türkiye’de “demokrasi” denen bir düzen hiçbir zaman gereği gibi kurulamadı ki! Adı anılır, övgüler yapılır, şiirler yazılır. Bir aldatmaca ki sürer durur yıllar yılı...

***

Önce adalet olmalı! Demokrasi düzeninde, adalet olmazsa boştur her şey! Kitaplarda yazılarda değil, duruşmalarda, mahkemelerde, tutuklanmalarda, aklanmalarda...

Bir yargıç “evet” der, iki yargıç “hayır” derse!.. Diyorsa!.. Bütün yargıçlar, savcılar hukuk fakültelerinde öğrenim görmüştür. Daha ilk sınıfta adalet nedir öğrenmiştir, öğretilmiştir. Bu sözcüğün anlamını bilmeyene, öğrenemeyene yer yoktur hukuk alanında! Olmamalıdır. Ama oluyor. Bakıyorsun bir yargıç görevinden uzaklaştırılıyor, yerine bir başkası geliyor. O başkası, öncekilerin yaptığının tersini yapıyor! O zaman, bu mu adalet, bu mu yargı diye kişi başkaldırıyor, kaldıracak, hesap soracak...

***

Öyle çok konu birikti ki... Şöyle beş on gün uzak kaldım. Yine gazeteler, TV’ler, haberler, korkunç işler, İşçi Partisi’nin önde gelenlerinin tutuklanması, Aydınlık gazetesine, Ulusal TV’ye baskınlar... Deniz Feneri davasında yeni garip, çirkin tutumlar; Libya’ya elden gönderilen iki yüz milyon dolarlar! Gözboyayıcı Afrika seferleri, irtica karşısındaki generallerin, askerlerin bir bir içeri atılmaları! Muhalefet partilerinin günden güne ortadan kaybolup, iktidarın çizgisine koşar gibi olmaları. Ya Fenerbahçe’nin başına gelenler.... Daha neler neler...

***

Şöyle birkaç gün Bodrum’un Gümüşlük’ünde dinleneyim, şu yaşta biraz kendime geleyim, olayların karmaşasından kopayım, dedim. Olabilir mi?

***

Bertold Brecht “Adalet halkın ekmeğidir” diyor. Halkımız bu gerçeği er geç anlayacak, ama ne zaman?

“Ekmek her gün gerekliyse nasıl / Adalet de gerekli her gün / Hem o günde birçok kez gerekli / Mademki adaletin ekmeği bu kadar önemli / onu kim pişirmeli, dostlar söyleyin? / Adaletin ekmeğini de / Kendisi pişirmeli halkın / Gündelik ekmek gibi / Bol, pişkin, verimli.”

Yeniden birlikte olmanın sevinciyle!..

\n\n