Ağustos 2011 yılında ilk imzasını attığında şampiyonluk yarışından uzak, taraftarın takımdan beklentisi kalmamış bir Galatasaray'a gelmişti.
Sarı kırmızılı formayı ilk kez İstanbul Büyükşehir Belediyespor karşısında giydiğinde iyi bir performans gösterememiş yediği hatalı gol ile eleştirilerin hedefi olmuştu. Belki bazılarınız hatırlamaz ama, "Bu adamın eli küçük top tutamıyor, böyle kaleci olmaz" denmişti.
Bu eleştiriler henüz soğumamışken, 2 hafta sonra oyundan atıldığında, Galatasaray ilk 3 haftada 5 puan kaybetmiş ve yine zehirli okların hedefi olmuştu Nando, "Ne işi var bu adamın Galatasaray'da", "Kaleci transferi şart" yorumları giderek artıyordu. Henüz 25 yaşındaydı ve doğduğu evden uzakta kabus gibi başlayan günleri geride bırakmak çok zordu, ama o bunların hepsini geride bırakıp herkesi kendine hayran bırakmayı başardı. Öyle bir noktaya geldi ki, rakip taraftarlar Nando'nun kalede olmasının haksız rekabete neden açtığını söylemeye başlamıştı. Haksız da sayılmazlardı...
Geçirdiği 13 sezon boyunca 7 Süper Lig şampiyonluğu, 4 Türkiye Kupası ve 6 Türkiye Süper Kupası kazanmayı başardı... Geçirdiği ağır sakatlıklarda sarı kırmızıya gönül veren herkes dönmesi için gün saydı... Fenerbahçe ve Türk futbol tarihinin en iyi kalecilerinden biri sayılan ve en büyük rekabete girdiği Volkan Demirel bile Nando ile ilgili hiç tereddüt etmeden 'Benden iyi kaleci' diye hakkını veriyordu. Tek başına maç kazandıran kaleci kim diye sorsanız taraflı tarafsız herkes onu işaret ederdi... Bir takımda 'Efsane' nasıl olunacak ise en büyük örneklerinden biriydi, öyle ki daha geçtiğimiz hafta Hatayspor karşısında Türkiye Süper Ligi'nde en çok forma giyen Galatasaraylı olan Bülent Korkmaz'ın 428 maçlık rekorunu egale etmişti... Ama kim derdi ki rekoru egale ettiği maçın haftasında hayatının 3'te 1'ini geçirdiği forma ile sayısız zaferler kazandığı sahada, yüzlerce kez sevinçten havalara uçurduğu taraftarlar tarafından ıslıklanacağını... Evet kimse böyle bir hikayede böyle bir sonucun olacağını beklemezdi ama her geçen gün kötüye giden futbolumuzda bir utanç gecesi daha yaşandı... Evet belki bu sezon iyi oynamıyordu, belki Dinamo Kiev karşısında hatalı gol yemişti ama Nando evi dediği yerde ıslıklanmayı hiç ama hiç hak etmedi...
Oscar Wilde yazdığında çok kişi bilmiyordu ama Ramiz Karaeski (Tuncel Kurtiz) anlattığında tüm Türkiye ezberlemişti herkesin sevdiğini öldürdüğünü;
Oysa herkes öldürür sevdiğini,
Kulak verin bu dediklerime,
Kimi bir bakışı ile yapardı bunu,
Kimi dalkavukça sözleri ile
Kimi bir bakışı ile
Korkaklar öpücük ile
Yürekliler kılıç darbeleriyle
Kimi her şeyi unutup RAMS Park'ta olduğu gibi ıslıkları ile...
Keşke bu olay hiç yaşanmasaydı, keşke Nando o sahadan Okan Buruk'a eliyle 'Bitti artık' işareti yaparak ayrılmasaydı... 13 sezon dişi, tırnağı ile hizmet ettiği camiasında taraftarları ona kötü zamanında sırt çevirmeyip kazandırdıkları çok büyük deyip alkışlayabilseydi...
Bugün Nando için belli ki film istemediği bir son ile bitti ve 13 yılda kurulan bağ inceldiği yerden koptu... Yapılan onca güzellikleri bir çırpıda silip atmadan sevdiklerimizi öldürmediğimiz günlerin olması umuduyla...
Ben kendi adıma 'Özür dilerim Nando' yaptıklarının yanında sana yapılan ayıp karşısında...
