Bir ödülün düşündürdükleri
Ayşe Emel Mesci
Son Köşe Yazıları

Bir ödülün düşündürdükleri

09.12.2024 04:00
Güncellenme:
Takip Et:

Değerli oyun yazarımız İsmet Küntay anısına bu yıl 49. kez tertiplenen, Türkiye’nin en uzun soluklu ödül kuruluşunun verdiği İsmet Küntay ödülleri çerçevesinde, gazetemizin imtiyaz sahibi ve Cumhuriyet Vakfı Yönetim Kurulu Başkanı Alev Coşkun’a onur ödülü verilirken geçen yıl sahneye koyduğum, Ankara Devlet Tiyatrosu yapımı “Devlet Ana”ya seçici kurul özel ödülü verildi, ben de Hayati Asılyazıcı Özel Ödülü’ne layık görüldüm. 

Bu yazının çıktığı günün gecesi, yani 9 Aralık Pazartesi günü saat 20.00’de 49. İsmet Küntay ödülleri Caddebostan Kültür Merkezi’nde sahiplerine verilmiş olacak. 

En son sahneye koyduğum, İstanbul Tiyatro Festivali’nde prömiyer yapan Heiner Müller’in “Medea Material” oyununun turnesi için İzmir’de olacağımdan ne yazık ki bu anlamlı gecede hazır bulunamayacağım ama bu ödüllerin bende çağrıştırdıklarını Cumhuriyet okuruyla paylaşmak istiyorum. 

‘DEVLET ANA’

Bu arada şunu belirtmek isterim: Cumhuriyet gazetesi yazarlarına sadık bir gazetedir, onların çeşitli alanlardaki etkinliklerini, üretimlerini, yaratımlarını takip edip okuyucusuna ulaştırmak konusunda ayrı bir hassasiyeti vardır. Ben bu köşede yazmaya 1999 yılında, İlhan Selçuk’un isteğiyle başladım ve geride bıraktığım 25 yılla bu söylediğimin herhalde en uzun süreli tanıklarından biriyim. Gazetemin bu hassasiyette geldiği nokta, insanı kendi haberini yapmak zorunda bırakması beni gerçekten çok duygulandırıyor! 

49. İsmet Küntay ödülleri içinde Hayati Asılyazıcı ödülüne layık görülmenin benim için taşıdığı anlamı, tiyatromuzun çınarlarından Hayati Asılyazıcı’nın hayatımdaki özel yerini daha önceki bir yazımda anlattığım için, bu defa “Devlet Ana”ya verilen diğer ödülün düşündürdüklerine değinmek istiyorum. 

Kemal Tahir’in yazdığı, ilk kez 1967’de yayımlanan ve 1968’de Türk Dil Kurumu ödülünü alan, edebiyat tarihimizde iz bırakmış aynı adlı romanından Osman Özkan’ın oyunlaştırdığı “Devlet Ana”yı 2023-24 sezonunda Ankara Devlet Tiyatrosu’nda sahneye koydum. Benim açımdan, sebebini hiç anlayamadığım bir şekilde on yıl uzak tutulduğum kurumuma geri dönme olanağıydı bu oyun, onun için de anlamı büyüktü. Çünkü ben Devlet Tiyatroları’nın ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi Tiyatrosu gibi köklü ödenekli kurumların ülkemiz tiyatrosu açısından vazgeçilmez bir öneme sahip olduklarına inananlardanım. 

DEVLET TİYATROLARI’NIN ÖNEMİ

Devlet Tiyatroları’nı eleştirebilirsiniz, beğendiğiniz beğenmediğiniz yanları olabilir ama bu kurumun Cumhuriyetin en temel kazanımlarından biri ve kurucu kuşağın bu ulusa en önemli armağanlarından biri olduğunu inkâr edemezsiniz. Eğer Cumhuriyete değer veriyorsanız Devlet Tiyatroları’nı bir kurum olarak karşınıza almayı, varlığını sorgulamayı düşünmezsiniz. Çünkü böylesi kurumların insanlarla kaim olmadığını, halkın vergileriyle kurulan ve yaşatılan bu kurumların Türkiye için ne ifade ettiğine, nasıl bir işlevi yerine getirdiğine göre değerlendirilmesi gerektiğini bilirsiniz. 

Maliyeci iseniz konuya farklı bir açıdan yaklaşabilirsiniz, siyasetçi iseniz farklı bir programınız olabilir, bunlar da eleştirilebilir, tartışılabilir ama anlaşılmaz değildir en azından. Ancak mesleğin içinden geldiğiniz halde, bu kurumların Türkiye’deki işlevini görmüyorsanız; tiyatro okullarından mezun olmuş sanatçıların niye işsiz kaldıklarını veya Türkiye’nin bütçesinde tiyatroya niye bu kadar az pay ayrıldığını sorgulayacağınıza, Devlet Tiyatroları’nın varlığını sorguluyorsanız bunu anlamak çok zordur ve Cumhuriyet kazanımlarına çok yanlış bir noktadan bakıyorsunuz demektir. 

49. İsmet Küntay ödüllerinde bir Devlet Tiyatroları yapımı olan “Devlet Ana”ya seçici kurul özel ödülü verilmesi, Devlet Tiyatroları’nın 75. yılında bunları düşündürdü bana.

Yazarın Son Yazıları

İnsan idrak ettiği ruha benzer

Aleksandr Puşkin, “dramatik büyünün titreştirdiği düş gücümüzün üç telinden” söz eder. Bunlar; gülme, acıma ve dehşettir. Vsevolod Meyerhold ise Charlie Chaplin ve Sergey Ayzenştayn’ı karşılaştırırken, her iki sinemacıda bu “üç tel”in ne denli ustalıkla kullanıldığına değindikten sonra, bir ayrım yapar: “Chaplin’de gülmece ve acımanın ön planda olduğunu, dehşetin gölgede kaldığını söyleyebiliriz oysa Ayzenştayn’da gülmece geri plana kayarken acıma ve dehşet öne çıkar.”

Devamını Oku
24.11.2025
Goethe: İkilem ve Deha

Büyük yazarın kendi yaşam sürecinin de derinlemesine nüfuz ettiği “Faust”un ilk bölümü ise, kendisinden önce Christopher Marlowe’un 16. yüzyıl sonunda oyunlaştırdığı (“Dr. Faustus”) ruhunu şeytana satan Faust efsanesinden yola çıkmakta ama bu bölümde Faust’un Mefistofeles ile macerası kadar, “ayarttığı” Gretchen’in trajedisi de göze çarpmaktadır. Goethe dahi sanatçı duyarlılığıyla içinde yaşadığı toplumun “mahalle baskısı”nı, ikiyüzlü ahlak kurallarını kendi siyasi ve toplumsal kimliğinin çok ilerisinde bir noktadan eleştirir. Viktor Glass’ın “Goethe’nin İnfazı” romanında (çev. Regaip Minareci, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları) anlattığı olayda, evlilik dışı hamile kaldığı çocuğu öldürmekle suçlanan genç kadın hakkındaki idam cezasını siyasi kimliğiyle onaylayan Goethe, “Faust”ta konuya bambaşka bir duyarlılıkla yaklaşır. Büyük sanatçı ve düşünürün, “Almanların en büyüğü”nün tüm hayatına yayılan ve “Faust”a da yansıyan bu ikilemi aslında çağının, yükselen modernitenin etkisi günümüz

Devamını Oku
10.11.2025
Mucize 102 yaşında

Böyle zamanlarda geçmişe dönüp bugünkünden çok daha ağır koşullar içinden düze çıkmayı bilmiş, hem memleketin ufkunu kaplayan sisi hem ileriye doğru koşmak isteyenleri engelleyen karanlığı yarıp geçmiş kurucu kuşağın mücadelesini, Kocatepe’den Afyon Ovası’na doğru bakarken sadece biraz sonra cereyan edecek o büyük muharebeyi değil, oradan geleceğe açılan yolu da gören çelik iradeli bir çift mavi gözü, o mucizeyi hatırlamak iyi geliyor insana.

Devamını Oku
27.10.2025
Bir ödül töreninin ardından

Cumhuriyetin kurucu felsefesinin kültür alanındaki en önemli adımlarından biri tiyatro, opera, bale ve müzik alanlarında modern, kalıcı sanat kurumları yaratarak sanat sevgisini tüm yurt sathına yaymaktı.

Devamını Oku
13.10.2025
Işık, biraz daha ışık

O yıl Doğan Hoca’dan bir gün önce, 21 Eylül 2021’de tiyatro alanından çok değerli bir hocamızı, sevgili Prof. Dr. Hülya Nutku’yu hem de çok vakitsiz yitirmiştik.

Devamını Oku
22.09.2025
Hayatımdaki iki Güney

Gerçekçilik, içtenlik, hayatın sihrini, gizini yakalayıp onu kendi kişisel büyüsünü katarak yeniden yaratmak... Yılmaz Güney’in sinemasının da edebiyatının da en önemli özellikleridir bunlar.

Devamını Oku
08.09.2025
Eğitim ve sanat

Mustafa Kemal Atatürk, Cumhuriyetin üzerinde yükselmesi gereken dört sütunu, “mektep, iktisat, sanat, imar” diye sıralamıştı. Bu dört sütundan ikisini oluşturan “mektep” ve “sanat” maddelerine yakın tarih içinde bir arada bakıldığında, yani sanatta eğitim ve eğitimde sanat alanlarında nereden nereye geldiğimize bakıldığında umut verici bir tabloyla karşı karşıya olduğumuz söylenemez.

Devamını Oku
18.08.2025
Altmış yıl önce altmış yıl sonra

İzmir’de tam anlamıyla “ağır, koyu bir sıcak” vardı. “Kerbela” oyunu 2 Ağustos tarihinde bir zamanların fuar alanı, günümüzün Kültürpark’ı içindeki açık hava tiyatrosunda oynanacağı için İzmir’deydim.

Devamını Oku
04.08.2025
Hatırlamak bir eylemdir

Ergin Yıldızoğlu, 7 Temmuz tarihli Cumhuriyet gazetesinde “Faşizm ve kültür” başlıklı önemli bir yazı kaleme aldı.

Devamını Oku
21.07.2025
‘Umutsuz çağın sesi’

'Medea-Material' Romanya'da köklü Sibiu Tiyatro festivalindeydi...

Devamını Oku
30.06.2025
Vahşi bir dünya

Vazgeçilmez dört elementten biri olan havayı yine paramparça ediyor bombalar, füzeler... Doğal yerinden koparılıp insanın elinde oyuncak olmuş ateş, gecenin karanlığını kızıla boyuyor.

Devamını Oku
16.06.2025
Beyaz gecelerde Medea-Material

23-27 Mayıs tarihleri arasında, Dostoyevski’nin unutulmaz novellasının fonunu oluşturan St. Petersburg “beyaz geceler”indeydik.

Devamını Oku
02.06.2025
İyimserlik önyargısı

İyimserlik önyargısı

Devamını Oku
12.05.2025
Bir kez daha Kerbela

Bir kez daha Kerbela

Devamını Oku
28.04.2025
Bursa ve tiyatro Bursa...

Bursa ve tiyatro Bursa...

Devamını Oku
14.04.2025
Dünyayı sevgi kurtaracak

Dünyayı sevgi kurtaracak

Devamını Oku
31.03.2025
Sonrası gündüz

Sonrası gündüz

Devamını Oku
17.03.2025
Tiyatroantropolojisi ve Metin And

Tiyatroantropolojisi ve Metin And

Devamını Oku
03.03.2025
Tiyatroda eğitimin önemi

Tiyatroda eğitimin önemi

Devamını Oku
10.02.2025
Toplumsal çürüme ve sanat

Toplumsal çürüme ve sanat

Devamını Oku
27.01.2025
Ben bir veri bankasıyım!

Ben bir veri bankasıyım!

Devamını Oku
13.01.2025
Umarım gelen gideni aratmaz

Umarım gelen gideni aratmaz

Devamını Oku
23.12.2024
Bir ödülün düşündürdükleri

Bir ödülün düşündürdükleri

Devamını Oku
09.12.2024
Heiner Müller ile bir kez daha

Heiner Müller ile bir kez daha

Devamını Oku
25.11.2024
Buzdağının altı

Buzdağının altı

Devamını Oku
04.11.2024
Toplumsal çürüme

Toplumsal çürüme

Devamını Oku
21.10.2024
Ali Cem Köroğlu’nu yaşatmak

Ali Cem Köroğlu’nu yaşatmak

Devamını Oku
30.09.2024
'Keşke bir parti olsaydı...'

Yılmaz Güney’in bakışı

Devamını Oku
16.09.2024
Franz Kafka: Yüzyılın kâhini

Franz Kafka: Yüzyılın kâhini

Devamını Oku
02.09.2024
Issızlaşıyoruz

Issızlaşıyoruz

Devamını Oku
12.08.2024
Ahmet Cemal’i hatırlamak...

Ahmet Cemal’i hatırlamak...

Devamını Oku
29.07.2024
Belediyeler ve kültür-sanat politikası

Belediyeler ve kültür-sanat politikası

Devamını Oku
15.07.2024
Güvenilir olmanın sırrı

Güvenilir olmanın sırrı

Devamını Oku
24.06.2024
Bir döngü daha tamamlandı

Bir döngü daha tamamlandı

Devamını Oku
10.06.2024
Taşın ve tarihin büyüsü

Taşın ve tarihin büyüsü

Devamını Oku
27.05.2024
Cumhuriyet 100 yaşında

Cumhuriyet 100 yaşında

Devamını Oku
13.05.2024
‘Devlet Ana’ Macaristan’daydı

‘Devlet Ana’ Macaristan’daydı

Devamını Oku
29.04.2024
Tahsin İncirci: Bu toprağın kokusu

Tahsin İncirci: Bu toprağın kokusu

Devamını Oku
15.04.2024
Dünya bir sahnedir

Dünya bir sahnedir

Devamını Oku
01.04.2024
On yıl sonra...

On yıl sonra...

Devamını Oku
18.03.2024