Galatasaray’ın rakibi Antalyaspor, 19 golle ligin en çok gol yiyen ve 9 golle en golcü oyuncunun takımıydı. Deplasman beraberliği yoktu. Başakşehir ve Bursa’yı yenmiş bir takımdı.
G.Saray nedeni pek anlaşılamayan zamansız bir kıyımdan çıkmıştı. Bu değişimin takıma bir ivme kazandırır beklentisi boşa çıktı. Karşısında dirençsiz bir takım olmasına rağmen maçın ilk yarısı çok sıkıcı geçti. Hani bilirsiniz tempolu ve pozisyon dolu bir maç ne çabuk biter. Bu maçın ilk yarısı bitmek bilmedi. Halbuki erken de gol atmıştı G.Saray.
Yasin’in ortasına kimse dokunamayınca top içeri girdi. Temposuz ve heyecansız geçen ilk yarıda akılda kalan G.Saray’ın organize atakta 1, Antalyaspor’un göbekten savunma arkasına atılan pas ve Hakan’ın hatasında kazandığı 2 net pozisyonu oldu. Golleri atamayan G.Saray’dan Burak, Antalya’dan Eto’o ve Diarra’ydı. Diarra’nın pozisyonunda golü Muslera önledi.

Her şey allak bullak
İkinci yarı da aynı tempoyla başladı. Oyuncuları lodos havası çarpmış sanırdınız. Antalyaspor, G.Saray’ın savruk halinden yararlanarak baskı kurdu. Sonucunu da 64’te aldı. 1 dakika sonra çok pas hatasıyla oynadığı içim taraftarın ıslıkladığı Rodriguez’in pasında Podolski, Sezer’in golüne yanıt vererek olası bir paniği önlemiş oldu. Son 20 dakikaya girilirken oyun biraz hareketlendi. Karşılıklı ataklar başladı. Bunların birinde Hakan’ın neden olduğu penaltıda golcü yeniden skora denge getirdi. İlk yarısı durgun geçen maçın ikinci bölümü heyacan doluydu. Uzatmalara girerken G.Saray öne geçti, aynı dakika içinde Antalya cevap verdi. Lodos havası böyle bir şey. Allak bullak etti herkesi.